من اطلاعی از سوابق گروه نمایشی نداشتم. کار رو به دلیل متن درخشان بهرام بیضایی انتخاب کردم و به جد از انتخابم راضی‌ام.
نمایشنامه ‹‹مجلس قربانی سنمار›› به واسطه‌ی دیالوگ‌های کم‌نظیر بیضایی، می‌تونه هر کارگردان تنبل یا سهل‌گیری رو وسوسه کنه که اجراش رو تا حد یک نمایشنامه‌خوانی هم پایین بیاره و در عین حال با حداقلی از اقبال رو به رو بشه. خانم جوادپور رو تحسین می‌کنم، هم بابت دراماتیزه‌کردن اون متن درخشان، هم بابت طراحی حرکات و هماهنگی بازیگرها.
طراحی صحنه خصوصا با توجه به محدودیت‌های سالن استاد انتظامی درخشان بود، البته با ذکر این نکته‌که کاش نورپردازی لااقل در صحنه‌ی شروع و پایان بهتر می‌تونست تضاد بین بلندی بنای خورنق و سقوط سنمار رو نشون بده. بازی‌ها هم قطعا جزو نقاط قوت کاره، و تلاش مهدی مکاریان برای اجرای نقش سنمار در مجموع فوق‌العاده است.
پیشنهاد می‌کنم کار رو ببینید و ردیف سوم رو برای دیدنش انتخاب کنید؛ چون گرد و خاک ناشی از صحنه ممکنه برای کسانی که مشکل تنفسی دارن کمی آزاردهنده باشه.