تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالS2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 20:11:32
لاتاری محمدحسین مهدویان، اگرچه از نظر محتوا و داستانی از دو فیلم سینمایی بلند او، در رده ی پایین تری قرار می گیرد و حتی بازی بازیگر اصلی فیلم ... دیدن ادامه ››
یعنی ساعد سهیلی در نقش امیرعلی، آنچنان که باید تفاوتی با بازی های قبلی اش ندارد، اما به علت اینکه موضوع مهمی را به‌چالش می کشد جایگاه خوبی دارد، اگر این فیلم بعد از مستند سطح پایین فیلم پول و پورن دیده شود، به خوبی فضای فیلم درک می شود و به نوعی توانمندی های سینما برای بیان مشکلات را به‌رخ برخی مستندسازان می کشد.
تیتراژ ابتدایی فیلم نقطه ی جالبیست که به بیننده نشان می دهد شما با یک معضل طرف هستید چرا که در چنددقیقه ایتدایی انپاع و اقسام مشکلات شهر نشان داده میشه
داستان فیلم در ابتدا از رویاهای مدلینگ نوشین(زیبا کرمعلی) و بردن لاتاری و اقامت آمریکا امیر علی(ساعد سهیلی) تا تقریبا یک ساعت اول، ذهن را به سمت داستان های عاشقانه و خیانت های همیشگی فیلم های چندسال اخیر ایرانی می برد و جایی که امیرعلی و نوشین دچار مخالفت های خانواده در ازدواج می شوند و زمانی که ناامیدی من در حال فرارسیدن بود اوج فیلم رخ می دهد و دقیقا جاییست که خبر خودکشی نوشین به امیرعلی گفته می شود و داستان با انتخاب موسیقی های بجا، تصویربرداری های خوب به داستانی جذاب تبدیل می شود.
در ابتدای فیلم به خوبی شخصیت های مختلف و برخی گره های داستانی گفته می شود اگرچه داستان موسی با بازی بسیار عالی هادی حجازی فر، کمی گنگ است اما شاید لطمه ای به کل نزند.
امیرعلی عاشق پیشه ای که ناگهان معشوقه خود را از دست می دهد با کمک موسی مربی فوتبال خود به دنبال حل پازل گنگ خودکشی نوشین است که در دبی اتفاق افتاده.
هادی حجازی فر مثل بازی های قبلی خود بیننده را مجذوب خود می کند و کاراکتری عالی از موسی رزمنده ی سابق جنگ به نمایش می گذارد و با دیالوگ هایش نقدهای نسبتا تندی را به سیستم مطرح می کند دقیقا بر عکس حمید فرخ نژاد که به عنوان یکی از مسئولان امنیتی نقش های سابق خود را تکرار می‌کند.
بازی عالی زیبا کرمعلی در نقش نوشین را نباید فراموش کرد حتی با اینکه در ابتدا بیننده را یاد نازنین بیاتی می اندازد.
به نظر بنده سکانس هایی که در دبی اتفاق افتاد به مراتب قابلیت بهبود و پیشرفت داشت و اینگونه تصویربرداری و گفتگوهای معمولی و بدون کشش در ابتدای حضور در دبی قابلیت نقد جدی دارد.
سکانس پایانی و حضور موسی در هتل محل اقامت هلال بن حمد، شاید همانند سکانس های جذاب هادی حجازی فر در نقش احمد متوسلیان و کمال ماجرای نیمروز همان صلابت را نشان می دهد اما کمی در کلیات داستان آن اغراق دیده می شود.
پایان بندی فیلم و داستان انتهایی شاید اگر کمتر به شیوه قیصری بود به مراتب کشش بیشتری داشت که قسمتی از این عدم صحنه های اکشن خوب به امکانات سینمای ایران بر می گردد. ،موسیقی متن فیلم، جزو خوب های لاتاری بود.
تلاش محمدحسین مهدویان به عنوان یک کارگردان دغدغه مند بسیار ارزشمند است اما به‌شخصه امیدوارم تا در سمت و سوی تاریخ بماند و نگاه واقع بینانه ای را نسبت به آن به‌جامعه بدهد
تیتراژ ابتدایی فیلم نقطه ی جالبیست که به بیننده نشان می دهد شما با یک معضل طرف هستید چرا که در چنددقیقه ایتدایی انپاع و اقسام مشکلات شهر نشان داده میشه
داستان فیلم در ابتدا از رویاهای مدلینگ نوشین(زیبا کرمعلی) و بردن لاتاری و اقامت آمریکا امیر علی(ساعد سهیلی) تا تقریبا یک ساعت اول، ذهن را به سمت داستان های عاشقانه و خیانت های همیشگی فیلم های چندسال اخیر ایرانی می برد و جایی که امیرعلی و نوشین دچار مخالفت های خانواده در ازدواج می شوند و زمانی که ناامیدی من در حال فرارسیدن بود اوج فیلم رخ می دهد و دقیقا جاییست که خبر خودکشی نوشین به امیرعلی گفته می شود و داستان با انتخاب موسیقی های بجا، تصویربرداری های خوب به داستانی جذاب تبدیل می شود.
در ابتدای فیلم به خوبی شخصیت های مختلف و برخی گره های داستانی گفته می شود اگرچه داستان موسی با بازی بسیار عالی هادی حجازی فر، کمی گنگ است اما شاید لطمه ای به کل نزند.
امیرعلی عاشق پیشه ای که ناگهان معشوقه خود را از دست می دهد با کمک موسی مربی فوتبال خود به دنبال حل پازل گنگ خودکشی نوشین است که در دبی اتفاق افتاده.
هادی حجازی فر مثل بازی های قبلی خود بیننده را مجذوب خود می کند و کاراکتری عالی از موسی رزمنده ی سابق جنگ به نمایش می گذارد و با دیالوگ هایش نقدهای نسبتا تندی را به سیستم مطرح می کند دقیقا بر عکس حمید فرخ نژاد که به عنوان یکی از مسئولان امنیتی نقش های سابق خود را تکرار می‌کند.
بازی عالی زیبا کرمعلی در نقش نوشین را نباید فراموش کرد حتی با اینکه در ابتدا بیننده را یاد نازنین بیاتی می اندازد.
به نظر بنده سکانس هایی که در دبی اتفاق افتاد به مراتب قابلیت بهبود و پیشرفت داشت و اینگونه تصویربرداری و گفتگوهای معمولی و بدون کشش در ابتدای حضور در دبی قابلیت نقد جدی دارد.
سکانس پایانی و حضور موسی در هتل محل اقامت هلال بن حمد، شاید همانند سکانس های جذاب هادی حجازی فر در نقش احمد متوسلیان و کمال ماجرای نیمروز همان صلابت را نشان می دهد اما کمی در کلیات داستان آن اغراق دیده می شود.
پایان بندی فیلم و داستان انتهایی شاید اگر کمتر به شیوه قیصری بود به مراتب کشش بیشتری داشت که قسمتی از این عدم صحنه های اکشن خوب به امکانات سینمای ایران بر می گردد. ،موسیقی متن فیلم، جزو خوب های لاتاری بود.
تلاش محمدحسین مهدویان به عنوان یک کارگردان دغدغه مند بسیار ارزشمند است اما به‌شخصه امیدوارم تا در سمت و سوی تاریخ بماند و نگاه واقع بینانه ای را نسبت به آن به‌جامعه بدهد
مریم راد، امیرمسعود فدائی، رضا بولو، نیلوفر، navidjahan و امیر این را
خواندند
محمد عمروابادی، سید حامد حسینیان و آیدا طاهرزاده این را دوست دارند
محمد عمروابادی، سید حامد حسینیان و آیدا طاهرزاده این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۲۰ برنامه
+۸,۹۹۷,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۳ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
