پدر من هم توی جنگ تحمیلی برای دفاع از وطن شرکت داشت و سخت راضی شد که بیاد و نمایش رو باهام ببینه، ولی در نهایت راضی از سالن نمایش بیرون اومد. البته با توجه به این پیش زمینه، حس میکردم احساس دوگانه ای داشت، فکر میکنم هم سن و سالهای ایشون هم حس مشابهی داشته باشن. حسی که شاید منِ جوون کمتر بتونم بفهممش؛ ولی قابل درکه.
توضیحش سخته. نمیتونم بگم دقیق چجور حسی.

من هم نمایش رو دوست داشتم. فوق العاده بود. ریزه کاری ها و فکری که پشت هر عنصر به کار رفته، بسیار هوشمندانه بود. در این خصوص، پدرم هم تایید کرد؛ مثلن گفت آره دقیقن رشتی ها سلمونی میکردن تو جبهه :)
البته خب نکات بسیار عمیق تری راجع بهش وجود داره که فکر میکنم « بر همگان واضح و مبرهن است »

بازی همه بازیگرای نمایش هم که عالی.
دست مریزاد، به همه عوامل
دوست دارم بازم برای تماشاش برم. یه شب بسیار عالی رو برام رقم زد.