اجرای نمایش قطار سانست لیمیتد یک روایت دقیق و درست از یک نمایشنامه است. به نظرم هر نمایشی در ابتدا باید روایت درستی از کار خود داشته باشد، حال می خواهد در هر شیوه ایی اجرا شود.گفتگوی دو نفره ی شخصیت های نمایش لحظه ایی ما را از خود اثر دور نمی کند بدین خاطر اتفاق مهم رخ می دهد، من تماشاگر خودم را در اثر جستجو می کنم. و این از دید من تماشاگر لذت بخش است. بازی احمد ساعتچیان و مهدی بجستانی بی تردید از بهترین بازی هایی بود که در تئاتر دیدم . ساعتچیان که با آن پیشینه ی قوی در نمایش همواره اجرایی در خور تحسین از خود بجای گذاشته است. و در این نمایش یکی از ماندگار ترین اجراهای خود را دارد. مهدی بجستانی شخصیت سیاه را دوست داشتنی بازی می کند و در تقابل با شخصیت مقابلش بسیار دیدنی است. ترجمه و کارگردانی فرانک حیدریان قابل ستایش است، قطعا شیوه و طراحی مناسب تری امکان داشت که اتفاق بی افتد ولی با توجه به سالن اجرا بسیار خوب توانسته از عهده ی آن برآید. در کل متن و بازی ها عالی بود...تا جایی که اگر فرصت داشتم دوباره به دیدن این کار می رفتم.