خیالم در باورِ رویایی ست شیرین
شیرین، چون قندِ کلامت
که با واژه‌هایی برخاسته از دل
عشق را می‌سراید
و من چه عاشقانه می‌دَوَم
تا رسیدن به اقیانوسی، به ژرفای احساست
و ساحلی که تشنه ی اشکهای اشتیاق ماست