بیداری 38
به یاد می آری ؟
عقابان بومی را
وقتی به سوی قاف
ترانه می خواندند!
و فریادمان را
در آن هنگام که ( آهای توفان ترانه می خواند !!)
در آرامش بعد از توفان بود
که آهسته
بر لب شور ساحل
قدم بر نهادیم
و نشستیم پاها در آب
بازیگوشانه از سر غمناکی!
و تماس موجکها بر پاهایمان
همچون نوازشی از سر غمخواری !!