آقای نوری با شما بسیار همراه و همدل هستم...
البته خوشبختانه بنده پیشتر مراجعه کرده بودم نقدهایی و روایت هایی از کار رو خواندم... بنابراین برای فهم بیشتر ماجرا کل روایت رو قبل از مشاهده نمایش مطالعه کردم...خوشحالم که اینطور شد...چون با توجه به نکته اول شما دیدن نمایش برای بیننده ای که زمینه پیشینی ای از داستان ندارد سختفهم مینماید...بخ خصوص زمانی که این مسئله با رفت و برگشت های متعدد زمانی همراه میشه...
البته نکته دیگری هم هست که یکی از دوستان اشاره درستی کردن؛ آقای نیکو سرشت! برخورد سلیقه ای مسئولین تئاتر باران. متاسفانه یکی از دوستان بنده چند دقیقه دیر میرسیدن، بنده مراجعه کردم قبل از نمایش تئاتر، بلیت ایشان را از من گرفتند و گفتن چنانچه مراجعه کردن ایشان رو به داخل راه میدن. وقتی ایشان مراجعه کردند، گویی قول فراموش شده بود و ایشان نمایش رو از مانیتور مشاهده کردن(خوشبختانه البته مدیر باران به ایشان گفتن میتوانید برای نمایش روز دیگری حضور برسانید) منتها بعد از انتهای تئاتر بنده برای انتقاد مراجعه کردم. با جملات عجیبی مواجه شدم؛ به بنده گفته شد کسی که دیر اومده حتما ارزشش رو نداشته که باهاش تئاتر ببینی!!! بنده هم از برخورد ایشان شکایت و گلایه کردم، و گفتم چنانچه ایشان همون موقع میگفتن ورود با تاخیر ممکن نیست این "انتخاب و گزینه" رو به من میدادن که اصلا نمایش رو نبینم اما با قولی که به من دادن این "آزادی و انتخاب" رو از من گرفتن!(به نظرم فهم نمیکردن دوستان اونجا این موضوع رو و خیلی سطحی به دادن آزادی انتخاب به دیگران نگاه میکردن که این خیلی بیشتر من رو ناراحت میکرد). بنده فقط به خاطر حرمتی که برای مردمی که به تماشای نمایش آمده بودن(تمرکز شون بهم میخورد با خروج من، نمایش نمایشی بود که تمرکز زیادی میخواست برای بیننده های عادی مثل من) و البته احترام به اجرای خوب عوامل نمایش تا انتها و با دلخوری نمایش رو مشاهده کردم. نکته دیگر حضور دو خانم بود که تا لحظه حضور در نمایش مدام میخندیدن(توگویی چیزی مصرف کرده ... دیدن ادامه ›› بودن و اختیار نداشتن) و حرف میزدن!!! این مسئله به خصوص در صحنه های جدی تر نمایش بیشتر مشهود میشد و من مدام به ایشان تذکر و در خود تعمق که خدایا اینا دارن به چی میخندن!!!(درست مثل خیلی از افرادی که به دیدن نمایشی میان اما توی فضای دیگری هستند، آخریش روزی بود که به دیدن فیلم سینمایی ابد و یک روز رفته بودیم و مثلا در صحنه بردن برادر معتاد خانواده توسط مرکز ترک اعتیاد و وسط اون ضجه و زاری یه سری از دوستان سخت میخندیدن!!!!!) دست آخر هم همین دو خانم وسط نمایش از سالن خارج شدن! یکی دیگر از بینندگان هم همینطور...قبل از اجرا یکی دو نفر از مشتری ثابت های تئاتر باران کنار من نشسته بودند و دوستان شون نمیرسیدن به زمان اجرا(درست مثل دوست بنده) اما به ایشان گفتن اگر دوستان تان زود میان یک ربع دیرتر شروع میکنیم نمایش رو!!!
اونوقت وقتی بنده داشتم قول ایشان رو بهش انتقاد میکردم و اون جوابی که در پاسخ به انتقادم شنیدم رو گلایه میکردم از قانون مداری و نظم تئاتر باران و ... حرف میزدن! مدیر باران جای تشکر داره از بابت بذل توجه شون مبنی بر اینکه دوست بنده میتونن خودشون بار دیگری به تماشای نمایش بیایند اما پاسخ درخوری به بنده ارائه نکردن و تنها به لبخندی! اکتفا کردن!!!
خارج از این ماجرا؛ لذت بردم از اینهمانی محتوای اصلی داستان در دو زمان و جغرافیای متفاوت... سپاس از همه عوامل نمایش :)
با مهر و نیکی...