البته که از قدیم توصیه کرده اند که به حرف توجه کنیم و نه به گوینده، اما وقتی صحبت بالا و پایین (همون فراز و فرود) نقش میشه فکر کنم خانم طباطبایی بهتره به عنوان آخرین نفر در این مورد اظهار نظر کنند. از مرهم به بعد ایشون تا به امروز نقش جدیدی بازی نکردند.

بازی طناز طباطبایی به شدت تکراری شده. خشم و هیاهو رو دیدم. به نظرم بازی ایشون با فیلم هیس هیچ فرقی نداشت. اما نقش پریناز ایزدیار با وجود اینکه دیالوگ های کمی داشت ولی با نگاهش تموم حرف های نگفته رو بیان می کرد. نگاه سمیه همه چیز رو بیان می کرد.
به نظرم هرکسی نمی تونست نقش سمیه رو به این خوبی ایفا کنه. در ضمن در مقایسه با بازی سایر بازیگران خانم در فیلم های جشنواره به نظرم بازی پریناز از همه بهتر بود. همیشه باید ببینیم با چه کسی رقابت کرده. البته به استثنای بازی فوق العاده خانم پانته آ پناهی ها در فیلم نفس که البته ایشون در بخش نقش مکمل باید جایزه می گرفتند.

بازی طناز طباطبایی به شدت تکراری شده. خشم و هیاهو رو دیدم. به نظرم بازی ایشون با فیلم هیس هیچ فرقی نداشت. اما نقش پریناز ایزدیار با وجود اینکه دیالوگ های کمی داشت ولی با نگاهش تموم حرف های نگفته رو بیان می کرد. نگاه سمیه همه چیز رو بیان می کرد.
به نظرم هرکسی نمی تونست نقش سمیه رو به این خوبی ایفا کنه. در ضمن در مقایسه با بازی سایر بازیگران خانم در فیلم های جشنواره به نظرم بازی پریناز از همه بهتر بود. همیشه باید ببینیم با چه کسی رقابت کرده. البته به استثنای بازی فوق العاده خانم پانته آ پناهی ها در فیلم نفس که البته ایشون در بخش نقش مکمل باید جایزه می گرفتند.