فیلمی که اولش خوب شروع شد، ولی بعد کمی تونستیم بفهمیم که موضوع چیه! از وسط های فیلم، با ورود میترا حجار هم که اینقدر روند فیلم کند بود که آخرهاش دیگه حوصله ام سر رفت! با اینکه با ورود این شخصیت اتفاقات انگار به تندی می افتادن ولی ورند فیلم خیلی کند بود! همه چیز بسیار کلیشه ای و تکراری شد. تا زمانی که فکر میکردیم ماهرو زنده است و ارتباط عاشقانه بین یک مرده و زنده وجود داشت بهتر با فیلم ارتباط برقرار می شه. ولی وقتی میترا حجار به عنوان عشق جدید وارد صحنه می شه، ماهرو به قدری به سرعت به فراموشی سپرده میشه، که مخاطب حتی از یحیی متنفر می شه! انگار همه اون نگاه های عاشقانه الکی بوده و اون فقط منتظر یه بهانه و یه آدم جدید بوده!
بازی خانم حجار هم که این وضعیت رو بدتر میکنه! بسیار ضعیف، خسته کننده و بی احساس!
شاید در بعضی جاها دیالوگ های خوبی داشته باشیم، ولی این اصلا به فیلم کمک نمیکنه!

درضمن، ایکاش خانم حجار قبول می کردن که بازیگر نیستن! ایکاش کسانی که بازیگر نیستن اینو قبول می کردن و دست از سر سینمای ایران برمیداشتن!