گاهی لابلای قصه ی زندگیمان مثل رنگ ماسیده به بوم نقاشی و یا سیم بریده ی یک تار و گاهی به تلخییک قهوه ولی مورد نیاز و یک روز مثل حماقت یک تاریخ شناس در ندیدن تعصبی یک رویداد و یا ندیدن نمای بزرگ یک رخداد
گاهی لابلای مو های افشان یار و به آرامش رسیده از رقص آن و شاید به سادگی بوسه بر آن و عمیق مثل بافتن آن با ذره ذره ی وجود یار!
گاهی مثل بوی خاص پیچیده میان هم آغوشی ما که پر است از تو و من و یا لبخند رضایتی به هنگام یک شدن ما! مثل اوج نیاز وقت پر پر زدن پلک وقت اولین بوسه ها و یا داغی لاله گون تله ی گونه ها!
گاهی لابلای غصه ی قصه ی زندگیمان به شهادت روز های نشسته به پای هممان و یا وخامت حال و هوای دور بودنمان
گاهی مثل سادگی یک چای ریخته برای هم و یا شیرینی چای تلخ به کام یار و یا مثل غریب ماندن قند در قندانمان از فرط دلزدگی لبانمان!
اینجا و آنجا بهانه است,گاهی به وسعت سقف بودنمان ویا بستر یک شدنمان و یا حرمت بوسه های حرام ولی به ضمانت عشق حلالمان!
گاهی فقط یک صدا مثل صدای پا که مثل زلزله ای ویران میکند بنای ساخته شده ی وجودمان را ویا یک نگاه که اسیرت میکند و به باد میدهد ایمان رسوخ ... دیدن ادامه ›› کرده را یک جا
مثل طوفانیست یک نشانه ای از تو در دیگری و آنگاهی که لبخند میشود تنها نیاز تو از حضور یک آدم لعنتی!!
گاهی به نجابت چشم های بیقرار لحظه ی نزدیکی ویا تقابل عقل و دل بر بالین آغوش ویک نزاع جمعی بر سر تن!!
گاهی هم هیچ!