سلام دوستان عزیز . من کم نظر میدم و در این فضا کم رنگ هستم و اصولا در مباحث شرکت نمیکنم . ولی حیفم آمد از این نمایش چیزی نگویم . خیلی دلم سوخت . خیلی . از خلوتی سالن . از تلاشی که دیده نمی شود . از اثر تفکر بر انگیزی که نادیده گرفته می شود . هزار شلاق انصافا نمایش خوبی است . داستانی دارد . داستانی خوب . پرداختی مناسب . بازیهایی هر چند شاید محکم و قوی نباشد ولی جدای از اجرا نیست . کارگردانی موثر . چرا مظلوم واقع شده است . این نمایش حیف است دیده نشود . چرا تماشاگران امروز تئاتر با چشم های بسته به سالن ها هجوم می آورند . چرا برای نمایش های سطحی و دم دستی با هنر پیشه های پر زرق و برق دست و پا می زنند . من از این همه ادا و اصول و پز روشنفکری دیگه حالم بهم میخورد . باور کنید من امشب یک نمایش به معنی واقعی دیدم . یک نمایش بدون ادعا . بدون فریب برای جلب تماشاگر . افسوس میخورم چرا اینقدر غریبانه این نمایش اجرا شد . با بی میلی به سنگلج رفتم ولی حیرت زده بازگشتم . مرسی بازیگران خوب . کارگردان خوب . نویسنده خیلی خوب . مرسی سنگلج . مرسی خیابان بهشت . من امشب با فکر هزار شلاق در خیابان راه می روم .