توی سینما موقع تماشای فیلم واقعا درگیر فیلم شده بودم، مدت ها بود اینقدر راضی از سینما نیومده بودم بیرون
چند تا موردی که به ذهنم میاد
-حضور شخصیت نوید محمد زاده از تلخی فیلم کم کرده بود و این واقعا لازم بود
-خط داستان خانم همسایه (ویشکا آسایش) و هومن سیدی برام کاملا گنگ و مبهم بود و اصلا توجیهی نداشت
-ریما رامین فر برای اون نقش نبود
- تلاش کارگردان برای اینکه پایان فیلم هیچ رقمه یه پایان باز (به سبک سایر فیلم های این اواخر) نباشه هم جالب بود واسم! چون به شخصه انتظار داشتم فیلم توی صحنه ای که بمانی تب کرده و موقع رفتن به دکتر ... تموم بشه. و بنظرم بعد از اون یه مقدار روند فیلم کند شده بود