«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
از نمایش لذت بردم واقعا. قبلش متن اصلی نمایشنامه رو خونده بودم که خب باعث شد تو طول اجرا درک بهتری از نمایش و شخصیت کاراکترها داشته باشم. طنز خوبی داشت و به جنبه های پیچیده ی روابط مدرن هم پرداخته شده بود. کاراکتر بارنی کشمن حکایت خیلی از انسان های جامعه ی مدرن میتونه باشه. این کاراکتر رو خیلی دوستش داشتم و اجرای آقای دلشاه هم عالی بود. در کل حتما دیدنش رو پیشنهاد میکنم. یه نمایش طنز حال خوب کن اما در عین حال تامل برانگیز
دیشب این نمایش رو دیدم و دوستش داشتم. به اندازه ی کافی جذاب بود که همراهانم رو که اولین بار برای تماشای نمایش آمده بودند به تئاتر علاقمند کنه. نورپردازی عالی و خاص بود و به نظرم تکرار برخی دیالوگ ها هم عمل درستی بود. تاخیر در شروع نمایش کمی اذیت کننده بود و به نظرم شروع قوی و محکمی نداشت، اما پایان بندی خیلی خوب بود و به بهترین شکل نمایش به پایان رسید. کاراکتر لیدی مکبث هم بازی خوبی به نمایش گذاشته بود. در کل حتما پیشنهادش میکنم و بعد از سه سال تئاتر نرفتن تماشای این نمایش خیلی برای بنده لذتبخش بود.
نمایش عالی بود.معلوم بود که که کلی پشت هر دیالوگ فکر شده و صرفا برای خنده محتوایی تولید نشده.دکور صحنه خوب بود و طراحی پوستر زیبا.بازیها بسی روان و دلنشین و دوست داشتنی.خیلی زیبا در مورد معایب اعتیاد صحبت شد و این غیرمستقیم بودن لحن آموزشی زیباترش کرده بود.این نمایش بار دیگه معجزه ی تئاتر و نمایش رو به من ثابت کرد.خنده دار بود،آموزنده بود،فراموش نشدنی بود.با تشکر از همه ی عوامل که تمام تلاششونو برای مخاطب کرده بودند.
شب اول به تماشای این نمایش نشستم.اولش فکر میکردم با یه نمایش معمولی طرفم ولی قضاوتم کاملا اشتباه بود.بازی ها روان و عالی بود و قصه ی تلخ اما در عین حال خنده داری روایت شد.طوری که هم خندیدیم و هم به فکر فرو رفتیم.مدت زمان نمایش کمی کوتاه بود و ایکاش بهمون کاغذ معرفی نمایشو میدادن.در هر حال دیدن این نمایشو حتما بهتون پیشنهاد میکنم
بهترین ویژگی نمایش موسیقی زیبایی بود که نوازندگان اجرا میکردند بخصوص اجرای چنگ و هنگ درام. بعضی از دیالوگ ها سطحی به نظر می رسید و کاراکتر خانوم افشاری کمی خام از آب در اومده بود اما در عوض آقای هومن برق نورد نقش یک مرد انزوا طلب رو خیلی خوب اجرا کرد به خصوص زمانیکه روی صندلی ننوی می نشست و نور قرمز رو صورتش می افتاد خیلی تاثیر گذار بود. پایان بندی نمایش رو هم خیلی دوست داشتم. در کل با یه نمایش دوست داشتنی و کمی طنز روبرو هستیم که حتی به خاطر اجرای نوازنده هایش هم که شده باید یک شانس به آن بدهید
این سومین نمایشی بود که من رفتم دیدم و باید بگم عالی بود. به دلیل مفهمومی و عمیق بودن داستان نمایشنامه بعضی ها متوجه نشدند که خب نمیشه اشکالی از آن گرفت. بازی ها، طراحی لباس و نورپردازی عالی بود و آقای شکیب شجره در نقش تسواف و شیطان واقعا خوش درخشیدند. اگر به دنبال نمایشی مفهومی با فضایی سورئال و دارک هستید این نمایش رو به شما پیشنهاد میکنم