در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال سعید میرزایی | دیوار
S3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 23:10:17
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
سعید میرزایی (saeed.mirzaee)
درباره اجراخوانی گسل i
تئاتر محیطی،واژه ای که این روزها در تئاتر ایران زیاد شنیده می شود، راه حلی برای فرار از بایدها و نبایدهای نیست
هرچند تئاتری که اکنون به اسم"تئاتر محیطی " در ایران رونق گرفته با معنای درست و رایج اینگونه تئاتری در دنیا بسیار مغایرت دارد و تعبیر و کاربردی تازه پیدا کرده،
نمایش محیطی همان طور که از اسمش مشخص است، نمایشی شکل گرفته بر اساس محیط اجرا است؛ چه در وجه مفهومی و چه اجرایی، به عبارت دیگر محیط، امکانات موجود در آن و مشارکت تماشاگر برحسب طبقه و جایگاه اجتماعی، مفهوم، داستان و شکل اجرایی نمایش را تعیین می کند. در واقع رابطه بین تماشاگر و بازیگر به شکل بداهه و بکر عناصر اصلی شکل گیری این نوع تئاتر است.
از ویژگیهای این نمایش می توان به نکات ذیل اشاره نمود
• تماشاگر هم صحنه ساز است و هم تماشاگر صحنه
• تئاتر محیطی برداشت یا اقتباسی بی واسطه از زندگی است که در نهایت به پرفرمنس ... دیدن ادامه ›› منجر می شود
• واقعه ها می تواند در فضایی کاملا دگرگون شده یا فضایی آشنا صورت گیرد
• نقطه تمرکز قابل انعطاف و تغییرپذیر است
متن قرار نیست صرفا یک نقطه شروع و یا یک نقطه پایان داشته باشد
گسل نمایشی است که تماشگر هم به عنوان بازیگر وارد بازی میشود و با پارتنرهای نمایش ارتباط دیالوگی برقرار میکند و در این ارتباط با لایه های شخصیتی خود روبرو میشود و در نتیجه به بعدهای شخصیتی خود بیشتر پی می برد باعث شناخت بیشتر از خود و اصلاح نقاط ضعف شخصیتی و اجتماعی که تا بحال فرد به آن توجهی نکرده می باشد و تائتر درمانی نام دیگر این نمایش است.
لذا دیدن این نمایش بسیار توصیه میشود
۲۰ بهمن ۱۳۹۶
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
برتولت برشت به انسان کمک می کند تا دیوار بلند و ضخیم نادانی، دروغ، فریبکاری و تاریکی را بشکافد و در آن رخنه ای، هر چند کوچک، برای عبور روشنایی حقیقت پدید آورد. بسیار اتفاق می افتد ، در این عصر می بینیم که چه راحت انسانها برای عبور ازمرحله ای به مرحله ی دیگر به راحتی پای بر سر دیگر انسانها گذاشته و عبور می کنند. بسیار شگفت انگیز است که آن را موفقیت و پیروزی خود می دانند. اگر از اینگونه افراد سوالی شود ، از این هم پیشتر می رود و این موفقیت را نشان از فهم وعلم و اندیشه خویش می داند که آن را باچاشنی زیرکی به نام خود ثبت کردهاند . آری در این روز، شبهای طولانی چه سهمگین می تازد بی عدالتی بر گونه و گرده انسانیت ، و چه مظلوم می ماند این طفل بی سرپست صداقت
حدیث زینلی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کفتگوی علی میرزایی استاد دانشگاه سینما وتاتر
" عباس گودرزی " بود که تماس گرفت ، وقتی در میانه ترافیک شبانگاهی نسبتأ سنگین شهری و درلابلای اندیشه های پراکنده ، آینده را در چرخ دنده های گذر عمری تکرارشونده به گذشته مبدل می کردم .
مکالمه ای کوتاه : احوالپرسی ، تبریک سال نو و دعوتی برای تماشای نمایش " استثناء و قاعده ".
و این مکالمه اندیشه های پراکنده تا چند لحظه پیش را سامان داد و دیگر هرآنچه بود ، اندیشه دیداری بود که در غروب جمعه بیست فروردین رقم می خورد .
مرور ایام نیمه دوم دهه هفتاد ، جوانان پرشور وانرژی که اکثرأ هنوز تازیانه زمان برگرده اشان فرود نیامده و هریک چشم اندازی را در بستر شاه پریانی افق زمان پیش رو متصور بودند و تصوری حداقلی از آنچه امروز هست را نداشتند .
غروب جمعه زیبا و دوست داشتنی شد ، هنگامی که " استثناء و قاعده " را به تماشا نشستم . اجرای معقول و انتخاب موسیقی خوب که لذت لازم را بردم و خسته ام نکرد و همین کافی بود که بدانم کار ... دیدن ادامه ›› خوبی بود .
قصد ندارم در اینجا به تحلیل و نقد اثر بپردازم ، زیرا افزون بر تماشای اجرا ، انگیزه دیدار بود .
در طول اجرا ، بازرگان " علیرضا محیت " را در گذر ایام می کاویدم و سعی می کردم براساس شاخص هایی که از جثه " سعید میرزایی " یادم می آمد او را درمیان بازیگران بیابم . و فکر می کردم به حضور بچه های دیگر گه احتمالأ در روند اجرای نکایش سهیم هستند .
می اندیشیدم به وجود یک فرد که در لحظه لحظه سپری شدن عمر شکل می گیرد . لحظاتی که چون قطعات یک پازل از خاطرات افرادی که بالنسبه در زندگی انسان حضور می یابند و آنقدر اهمیت پیدا می کنند که هرگاه به دلیلی از دست می روند ، گویی بخشی از وجودت در قعر دفن می شود .
و در پایان نمایش ، آغوش صمیمی و گرم " سعید میرزایی " ، " علیرضا محیت " ، " استاد کیوان " و دیگر عزیزانی که چون انتظار دیدارشان را نداشتم ( غزاله ، زهره و . . . ) ، غافلگیرم کرد و عملأ غرق فضای موجود شدم به گونه ای که گستره وادی واژگان برای بیان احساسی پر شور و شعف فراموش شد و بیان الکن و زبان قاصر گردید و سراپا خوشحال از بودن این عزیزان که هستند .
پس از گذشت زمانی که گذرش حس نشد ، خداحافظی کردم ، ولی همه این عزیزان همراهم هستند . عزیزانی که پس از گذشت حدود بیست سال ، کوله باری از تجربه ایام بر دوش دارند و به روز های فکر می کنند که در آن روزها، این روزها را به گونه ای دیگر تصور می کردند .
آرزوی سعادت ، سلامت ،کامیابی برای همه شما دارم ، و از لطف بی دریغ " عباس گودرزی " عزیز برای فراهم آوردن این دیدار بی نهایت سپاسگزارم .
فروردین ٩٥
سعید میرزایی
یکی از عزیزانی که به دیدن نمایش استثنا و قاعده تشریف اوردند دوست و هنرمند گرانقدر سیروس همتی بود . قدر دان این مهم هستیم ایشان پس از دیدن نمایش معتقد بودند کار پتانسیل های خوبی همچون بخش اوازی را به همراه دارد که چه بسا با بالا بردن میزان نور در صحنه بیشتر اثر گذار خواهد بود . سپاسگزارم که گروه را با نظر خود حمایت کردید چرا که این خانواده زنده به نظر دوستان و هنرمندان است و چه بسا که رشد در تعامل دو یا چند جانبه است سپاس
با سلام و عرض ارادت. دیشب این نمایش زیبا را دیدم و بسیار لذت بردم. عکس دسته جمعی تماشاچیان و بازیگران را کجا میتونیم ببینیم؟
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
استاد حسن دولت آبادی استاد دانشگاه و کارگردان
دیشب، پنجشنبه شب به همراه جمعی از دانشجویان عزیزم در دانشگاه سوره به دیدن اجرای تئاتر استثنا و قاعده برشت، به کارگردانی سعید میرزایی و علیرضا محبت رفتم، که از امشب در تماشاخانه ارغنون اجرایش را ادامه داد.
تئاتری دلنشین و لذتبخش که یکی از معدود تئاترهایی بود که بعد از خروج از سالن، از وقت و انرژی ای که صرف کردم، ناراضی نبودم.
تحلیل درست گروه از این متن، انعکاس اپیک با اصل فاصله گذاری برشت، در طراحی ای به ظاهر ساده، بی تکلف، بی آدعا، ولی متفکر، دقیق و دلپذیر، از جمله جاذبه های این اثر است. در کارگردانی، محدوده ی کوچک صحنه به درستی مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. بازیها پذیرفتنی است، و در مشاهده ی اثر، دلیلی برای در افتادن به کسالت و دلزدگی وجود ندارد.
اغلب بازیگران این نمایش، دانش آموختگان تئاتر سالهای طلایی دانشگاه آزاد اراک هستند و از جلوه های خاص خارج از اجرای استثنا و قاعده، حضور استاد محترم و آگاه تئاتر، آقای جعفر برقی کیوان، به عنوان بازیگر در جمع دانشجویان پیشین خود است.
توفیق این اجرا را به گروه مجری اثر تبریک می گویم.
مریم شریعتی، آریو و حدیث زینلی این را خواندند
عباس الهی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید