به قدری اجرا رو دوست داشتم که وسط تئاتر فراموش می‌کردم، آنچه که می‌بینم، یک فیلم سینمایی نیست، بلکه صحنه‌هایی‌ست از یک تئاتر استاندارد و درجه یک 👌🏻

برای بار دوم، به تماشای آنتیگونه نشستم.
«کرئون» دیکتاتور موردعلاقه‌ی من در این اجرا، و این دیالوگ:
«قبح قانون رو با این ادعات نشکن آنتیگونه، که این ادعا، مردونگی رو از من می‌گیره، هیچوقت یک زن نباید حکومت کنه!»
چرا؟
بهتره بذاریم آینده پاسخش رو بهمون بده.

با این اجرا به یاد گدار افتادم که می‌گفت: کارِ هنر تقلیدِ آنچه‌ هست، نیست. آن‌چه را که هست باید تغییر داد. کار هنرمند دخل و تصرف است در واقعیت، منتها این دخل و تصرف باید به گونه‌ای باشد که بشود صفتِ هنر را به آن نسبت داد.
و
آنتیگونه خود هنر است، هنری که به نوعی تلاش کرد تا بیانگر غم روح ما باشد.
با آرزوی موفقیت برای گروه🎭

نمایشی با ایده‌ی خوب و کارشده، کارگردانی درست و بازی‌های قوی بازیگران، پس از مدت‌ها رضایت منِ مخاطب تئاتر را برانگیخت. با آرزوی موفقیت و پیشرفت برای این تیم درجه یک.