«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
دوستان تقریبا نظر منو نوشتن . من فقط در مورد بازی ها میگم : بازی خوب صابر ابر ، بازی معمولی امیر آقایی ، بازی مصنوعی و ضعیف میلاد کی مرام و بازی بسیار ضعیف و بسیار تکراری طناز طباطبایی ...!!!!
کمتر از متوسط . چیزی به اسم بازی کردن انگار دیگه تو تیاتر ما کمتر وجود داره . به غیر از بازی رضا بهبودی ، دیگران صرفا دیالوگ می گفتن . اثری از بازی نمیدیدی . میشد اجرای خیلی بهتر در کارگردانی و بازیهای خیلی خیلی بهتری دید، که متاسفانه ندیدیم . من توصیه نمیکنم .
همه چیز نمایش متوسط بود ... اگر بازی بازی پانته آ پناهی ها ( خوب نه عالی ) نبود ، دیدن نمایش لذتی نداشت . گرچه صدای ایشون هم خیلی جاها نامفهوم میشد ..... متاسفانه بازی هانیه توسلی بسیار بسیار بسیار ضعیف بود ... در حقیقت فقط شکیبایی کردیم تا اون اپیزود تموم شه ....... !!!!!!!!!!!!!!!!!
نکات مثبت زیادی و چند نکه منفی داشت . اما روی هم رفته کار رو دوست داشتم . به خصوص بازی بابک حمیدیان رو ................. متن ، طراحی و کارگردانی خلاقانه بود ........ چرا بعضی از بازیگرها هاشف نداشتن ؟؟؟ .... دیالوگ های صدای کارگردان خیلی جاها به درستی شنیده نمی شد و نامفهوم بود . همین طور صدای سجاد افشاریان بسیاری جاها نامفهوم بود .... کلن مهندسی صدا ایراد داشت ....و نقطه ضعف چشمگیری بود ...تکیه کلام ها( خدای من ) و بعضی شوخی های کارگردان دیگه زیاد از حد تکرار شد .... بازی سیامک صفری و ویشکا آسایش هم خیلی خوب بود . اما نقش سجاد افشاریان به نظرم در نیومده بود و بازی درخوری نداشتن .... طراحی صحنه و به خصوص لباس خوب بود ...
دوستان یکی از علت های گرون بودن نسبی بلیت ها هم می تونست اکسسوری باشه که تو هر اجرا از بین میره .... گیلاسها ، صفحه ها ، شیشه های کیوسک ، ظروف و غیره
*****
من یک سوال داشتم از دوستانی که نمایش رو دیدن : من و همراهم هر دو بعد از بیرون اومدن از سالن سرگیجه و کمی تهوع داشتیم . و به محض وروود به سالن هم بوی بنزین یا گازوئیلی که میومد آزار دهنده بود . و خب به خاطر استفاده از اتومبیل روشن روی صحنه بود ..به نظرم باید برای تهویه فکری می شد ....توی سالن کم کم عادات میکردی بدون اینکه متوجه باشی . اما ظرف چند ساعت بعدش کاملن سرگیجه همراهمون بود ... آیا کس دیگری هم با این مشکل مواجه شد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اگر اینطوره فکر کنم باید برای این مشکل یه تدبیری پیدا بشه
******
سانس دوم اجرای دیشب 5 آذر رو دیدم .... نمی دونم تمام اجراها سطحش این بود یا دیشب اقای پیروزفر خسته و بی تمرکز بودن ( که البته این ربطی به تماشاگر نمایش نداره ) . هرگر در سطح تعریف هایی که شنیده بودم نبود . کارگردانی و طراحی و متن خوب بود . اما بازی ؟!!!!!! برای کسی که هیچ آشنایی با نمایشنا مه های چخوف نداره و اجراهای دیگه از این نمایشنامه ها رو ندیده حتمن جذابیت داره متن و طنزش ..و بله آدم به دیالوگها می خنده و لذت می بره از طنز ..بله در این صورت نمایش لذت بخشه. ...اما وقتی یک نفر نمایش نامه ها رو خونده و بارها دیده و حالا با بازیگری روبرو شده که تمام نقش ها رو خودش اجرا میکنه توقع چیز دیگه ایه .... فقط تفاوت کمی در استفاده از بدن و یا صداسازی برای مثلن یک پیرمرد نود ساله رو نمیشه شخصیت سازی و اجرای شخصیت های متفاوت تلقی کرد . چندبار خط نگاه دو شخصیت اشتباه و جا به جا می شد . گاهی صدای یک شخصیت بعد از چند جمله عوض میشد کاملن ... حالا تلفظ های اشتباه که به احتمال بابت خستگی و عدم تکرمرکز بازیگر بوده بگذریم .... ولی از یه چیزهایی واقعن نمیشه گذر کرد .... ما در این نمایش با اجرای چند شخصیت متفاوت ( نه تیپ ) روبرو نبودبم . چیزی که دقیقن ویژگی نمایش ماتریوشکا باید می بود ... و تماشاگر منتظر دیدنش بود !!!!!!!!!!!!!!
کار کامل ... همه چیز به اندازه ای که باید می بود ، بود ... نوشته ی عالی خانم ثمینی ، طراحی صحنه درست ، بازیهای به اندازه و کم نقص ...حتمن ارزش دیدن داره . ..فقط یک چیز کمی من رو اذیت کرد . ردیف آخر بودم و بچه های اتاق فرمان زیاد و بلند با هم صحبت می کردن ، طوری که صدا کاملن به ما می رسید و مجبور به تذکر شدیم