فیلم شریفی است.اگربعضی صحنه های تکراری دیده شده در فیلمهای قبلی روحانیت در این فیلم نبود بهتر میشد.مثل خواسته های صاحبخونه از شخصیت روحانی

از فضای فیلم خوشم نیومد.خیلی فضای روشنفکرانه ای داشت.

فیلم دوقسمته.قبل از ورود رضاعطاران و پس از ورود رضا عطاران.آخرای قسمت اول این سوال برام پیش اومده بود که کارگردان بقیه فیلمو چکار میخواد بکنه که ناگهان رضا عطاران وارد شد وبقیه فیلم انگار فقط عطاران است که خودش بدون حضور کارگردان فیلمو به پیش میبرد.بدون عطاران کلاشینکف قابلیت فیلم کامل شدن نداشت.