سلام و خدا قوت
من همیشه دخترم رو به تماشای نمایش کودک می برم. این نمایش هم رفت تو فهرست نمایش های خوب تو ذهنمون. فقط کاش در اخر که پر سیمرغ به دست تارا رسید، تمرکز بیشتری روش میشد و مخاطب بهتر متوجه میشد که اینهمه سختی برای به دست آوردن پر در نهایت چه نتیجه ای داشت. به نظرم از این قسمت گذرا عبور شد و حق مطلب ادا نشد. به نظرم باید صحنه خانه در انتها دوباره نمایش داده میشد که چطور پر سیمرغ تونسته بود شرایط رو تغییر بده.
دکور و سرعت تغییرش و گریم بازیگران عالی بود. از لحاظ میزان خنده و شادی هم میشه نمایش رو به قبل و بعد از صحنه قلعه تقسیم کرد. لهجه مشهدی و تیک حرکتی دو نگهبان کار رو در آورده بود ولی حرکات موزون می‌تونه به با نمکی بیشتر این دو شخصیت کمک کنه.
برای تمام اعضای گروه آرزوی سلامتی و موفقیت روز افزون دارم.