در این کشور بزرگترین خیانت و ظلم رو خود ما مردم به خودمون میکنیم. یه نمونه اش تئاتری های عزیزی که به حرفه ی خودشون خیانت میکنن و با کامنت دروغ و مزخرف گذاشتن پای اجراها مردم رو میکشونن به تماشای محتوای پوچ و بی ارزش. من برای اولین بار در عمرم شاهد ترک سالن توسط بقیه بودم، خودمم هم با خانواده اومده، به بیست دقیقه نکشید که سالن رو ترک کردیم. بی مزه ترین صحنه هایی که نمیتونید تصور بی مزگیش رو هم بکنید ما توی این تئاتر داشتیم میدیدیم. مسخره بازی هم نبود. حتی جوک هم نبود. رسما توهین به شعور مخاطب بود. ولی کامنت ها رو نگاه کنید، میبینید این حجم از توصیف و تمجید فیک رو من نمیدونم شمایی که کامنت میذارید کی هستید، از آدمای خود این تئاتر هستید یا یه نفرید که صرفا حساب میسازه و کامنت میذاره، ولی واقعا لعنت بهتون. باز هم خوشحالم که وسط این بی مزه بازی محض که حتی باعث خنده ی یک نفر در سالن هم نمیشد، نمایش رو ترک کردیم و رفتیم مگه نه بیشتر میسوختم

برای اولین بار به تماشای تئاتر رفتم به همراه خانواده و دقیقا انتظاری که از تئاتر داشتم رو دیدم، چقدر هیجان انگیز بود دیدن این اجرا. تصمیم گرفتم از این به حداقل ماهی یکی دو بار تئاتر دیدن رو به برنامه ام اضافه کنم.