«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایشی که به تماشای آن نشستم کار بدیعی بود که البته بیشتر در فرم ها تازگی داشت و بهترین نقطه داستان بخش سامورایی بود و همینطور توصیه های سامورایی به مایکل نگاه ظریف نویسنده به روانشناسی و مباحث روز داشت، البته بازی ها در صحنه آشپزخانه زیاد هماهنگ و ژوست نبود و بیرون زدگی داشت.
با توجه به مشغولیت اینجانب در زمینه موسیقی تیاتر متاسفانه انتخاب موسیقی اینتراستلار توجیه هنری و تئاتری نداشت و البته صحنه های جنگ جهانی و موزیک بخشهای مربوط به آن عالی بود.
بهترین بازی مربوط به مایکل بود و رگه های روانشناسی و علاقه نویسنده احتمالا به این حوزه در صحنه جنگ و پیروزی بر بدمن داستان قابل تقدیر بود.
ممنون که دیدگاه متفاوتی را به نمایش باز کردید و خوشحالم از اینکه نمایش خوبی را دیدم.
با توجه به بزرگی کار سعی میکنم نظر خودم را به عنوان یک مخاطب بازگو کنم نکاتی در مورد بازیگری به چشمم آمده مثلا نقش کیخسرو داستان هم صدای زیبایی داشت و هم در جریان بازی حس درستی به تماشاچی منتقل کرده بود فردوسی و مهربان نیز خیلی طبیعی و ژوست بازی کرده بودند راوی داستان لحن و احساس شیرینی به مخاطب میداد و همینطور صدای دلنشینشون شوق مخاطب را به دنبال کردن داستان بیشتر میکرد صحنه شکنجه بیژن به نظر من یکی از برجستهترین صحنههای نمایش بود که بازی آقای عمرانی، گرسیوز و افراسیاب به خوبی ایفا شده بود ولی ای کاش نورپردازی این صحنه خشنتر می بود تا حس شکنجه را به مخاطب بدهد به نظر من بهتر میبود از نورپردازی قرمز رنگ استفاده شود.
رویارویی اولیه رستم در داستان ارتباط بسیار خوبی با تماشاچی برقرار کرد و آقای قربان نجفی در نقش گرگین واقعاً فوق العاده بازی کردند منیژه داستان حس عاطفی بالایی داشت که صدا و بازی زیبای بیژن رابطه عاشقانه داستان را تکمیل میکرد در مورد گروه فرم هماهنگی و زیبایی اجرا به درستی به درستی بسیار هماهنگ و زیبا اجرا کرده بودند طراحی لباس رنگ لباس و حرکات موزون بسیار عالی بود اما با موسیقی خیلی حال نکردم. همچنین صحنه گرازها خیلی بچه گانه و مبتدی بود و طراحی صورتک گرازها خیلی جالب نبود.
صدای موسیقی خوب لولایز نشده بود و در خیلی جاها صدا مخاطب رو آزار میداد.
به امید اینکه روزی چنین نمایشهایی در سطح جهانی در کشورهای دیگر روی صحنه برود البته با کمک سازمانهای بزرگتر مملکت