و هو السلام
تیاتر در تیاتر...
داستان در داستان...
روایتی جوان از داستانی پیر.
درگیری "چهل گیس" و "دیو" و تلاش‌های صادقانه و عاشقانه‌ی "حسن کچل" برای رهایی او؛ اما همه، در کالبدی تازه. درون‌مایه‌ای کهن؛ ایده‌ای نو و پرداختی به‌روز به‌همراه بهره‌مندی از امکانات نوآورانه.
یک ملودرام جوان پسندِ خاسته از دل و فکری جوان.
به خدمت گرفتن نوستالوژی‌های ایستا و خاک گرفته‌ی پیران این میانه برای بیان برخی از دردهای پویای جوانان این زمانه. از دیو و زندان تا سنگ و شیشه‌ی عمر. از درد و ضخم تا عشق و رحم. از شوق وصال تا لمس فراق...
و این‌بار در داستانی که نه دیوَش خیالی‌ست و افسانه، نه تلاش‌های حسن کچل‌ش غیر واقعی ... دیدن ادامه ›› و کورکورانه. برداشتی درست و قابل دفاع از قصه‌ی انتزاعی "حسن کچل".
تیاتری که نگارش روان و بدون تکلف متن‌ش نشان‌ از روحیه‌ی جوان و پر دغدغه‌ی ساغر خواجه‌امیری و گرداندن صحنه و چینش و حرکات بازیگران‌ش نشان از استقلال هنری و ذهن سیال پوران مرادی دارد. هیچ چیز در آن ناپذیرفتنی نیست، نه دیالوگ‌های شعرگون حاتمی و نه رپ‌های موزون امروزی؛ نه کُشتی حسن با پهلوان پوشالی و نه رقص پا با ریتم‌های گروهی؛ نه گوشه‌های شور سه‌تار و کمانچه و نه تکنوهای تند و میانه؛ نه بدجنسی‌های طاووس و نه عشق بی‌ریای چهل‌گیس...
این تیاتر با همه‌ی تلاش خود برای نو بودن و ساختار شکنی، به مبانی درام پایبند می‌ماند و مخاطب را تا پایان در شادی و غم خود همراه می‌کند تا جلوه‌ای از نمای گیس‌های از دست رفته‌ی چهل‌گیس‌های در بند دیو سرطان را به روایت خود بنمایاند.
با آرزوی حفظ جوانی و نشاط؛ و درک پیری و مراد برای گروه جوان "چهل گیس و حسن کچل".

و هو السلام
یک دوئل هنری دفاع مقدسی؛ چیزی که اصلا انتظارش نمی‌رفت!
"من خیال تو نیستم" پر است از خوبی‌هایی که لازم دارد.
بازی فوق‌العاده‌ی مهدی فریضه که به‌خاطر دل‌ش دست از دل‌ش بر می‌دارد و 20 روزش تبدیل می‌شود به 2 سال؛ به جذابیت، گیرایی و همراهی مخاطب با تیاتر کمک شایانی کرده است.
تیاتری که با متن مناسب و دیالوگ‌هایی ساده اما به‌جا و نیز پرداخت بسیار خوب توانست قشرهای گوناگون مخاطبان با سلایق و دیدگاه‌های متفاوت فکری، ایدئولوژیک و مذهبی را در جای‌جای متن با اشک و لبخند روبه‌رو کند و مخاطب بدون هیچ گارد یا تعصب خاصی نسبت به موضوع، بی‌اختیار دچار لبخند، خنده، قهقهه و حتی گریه شود. این تیاتر را می‌توان نمونه‌ی خوبی از کارهای از دل برآمده‌ی ساده‌ی مستقل و به دور از خرافه‌گویی‌های شعاری یا گزافه‌گویی‌های روشن‌فکری دانست.
حمید شریف‌زاده؛ دست مریزاد.
قلم‌ت روان و سخن‌ت گیرا باد. آمین.