فیلم بسیار جالبی از سرکار خانم آبیار

هم با دید فرم ، هم با دید داستان ، هم با دید سیاسی ، اجتماعی.

فیلم را می توان به دو قسمت پیش از انقلاب و پس از انقلاب تقسیم کرد .

در قسمت پیش از انقلاب وضع عمومی در نقاط محرم و آمادگی و پذیرش مردم برای دگر گونی کاملا قابله مشاهده است . مشابه آنچیزی که در فیلم "ربان سفید" مشاهده می شود . در همان نیم ساعت اول دلم می خواست که فیلم به سال های آتی نرود و در تا پایان سال 56 تمام شود ، چون آنچیزی که باید انتقال داده می شد ، انجام شد .

در قسمت دوم بیشتر بر روی جنگ ایران و عراق فوکوس شده است تا انقلاب ، هر چند که این نیمه باب میل من نیست ولی از آنجایی که ... دیدن ادامه ›› کارگردان در فیلم قبلی خود نیز ثابت کرد که فردی است که جنگ را نکوهش می کند و آثار او در نقد جنگ است . باز هم می توان ریشه ی جنگ را در وضع عمومی جامعه در نیمه قبل مشاهده کنید . افراد جامعه فقیر و محدود سربازانی جان به کف خواهند بود.

کلید اصلی از دید من این است که بسیاری از مشکلات روحی هر فرد به دوران کودکی ، عقده ها و حقارت های آن باز خواهد گشت ، از تبیه های مادر بزرگ ، فقر ، تا برخورد ناظم و معلم کلاس . تازه در دورانی که به روایت مادر بزرگ اوضاع کمی بهتر شده است و می گوید "کتک های الان که کتک نیست" .
انسان در هر زمان برای بهبود اوضاع تلاش خواهد کرد . "تلاش" . خواه نتیجه بخش و خواه بی ثمر.

فرم روایت فیلم سوم شخص است که این کار بسیار سخت است و کارگران با انتخاب این نوع روایت می تواند خود را در خطر از دست دادن مخاطب قرار دهد . در برخی مواقع حتی سعی شده بود تا از سیلان ذهن و بازی با لغات نیز استفاده شود به خصوص زمانی که باغ پنبه در حال خواندن کتاب بود. البته گمان می کنم این فیلم در نوع روایت و انتخاب سوم شخص بسیار موفق عمل کرد.

در طول فیلم شاهد نمایش بیش از 10 پاساژ به موقع ، زیبا هستید که هم تحمل فیلم را برای شما آسان تر خواهد کرد هم فاصله گذاری می کند و هم در امتداد فرم روایت و سوم شخص است و هم به نوعی موتیو محسوب می شود.

بر عکس دوستان بر این باور هستم که دکوپاژ و میزانسن فیلم کاملا کار شده و از پیش تعیین شده بود . گمان نمی برم فیلمی که فیلم برداری هوایی داشته باشد به همراه سیاهی لشکر هزار نفری . دکوپاژ سر صحنه داشته باشد.

بازی فوق العاده پانته آ پناهی ها قوت دو چندان به بسیاری از صحنه ها بخشیده است . از دیگر موفقیت های کارگردان گرفتن بازی بدون نقص از چهار کودک است.

در مجموع عرض خسته نباشید خدمت تمامی عوامل