اجرای جذاب و فوق العاده که فکر من رو با خودش برد
واقعا نمیتونم درک کنم این یاس و ناامیدی و حرف های زننده بعضی هارو. اجرا راجب شخصی بود که از درون از هم گسیخته شده و دچار فروپاشی روانی شده.شخصی که دچار فروپاشی روانی میشه احوالاتی دردناک تر و به مراتب عجیب تر از اینی دارد که در اجرا دیدیم پس چرا راجب صدای بلند و امثالهم نظرات عجیبی میدهیم.کسانی که به دیدن این اجرا اومدن برای دیدن نمایشی ابزورد اومدن نه کمدی،درام یا هر چی پس چرا نسبت به این موضوع که چه دیدن و چه توقعی باید از اجرا داشته باشن اینجوری رفتار میکنن که مشکلشون عواملی مانند صدا باشه؟
باز هم تاکید میکنم ما میدونستیم قراره چه نوع اجرایی ببینیم.پس باید توقعمون هم منطبق با اون نوع و سبک باشه نه متمایز از اون
اینکه بیایم به صدا گیر بدیم که چرا گوش خراش و بلند بود این فقط گوشه کوچیکی از یه فردی عه که روانش دچار فروپاشی شده.فقط یه بخش کوچک .همین.
بهترین نمایش ها هم ضعف هایی دارند.در انتظار مکبث هم ضعف هایی داشته و دارد اما من مخاطب رو که برای دیدن نمایشی ابزورد اومدم راضی نگه داشت
فروپاشی روانی مسئله راحتی نیس که بتوان از کنارش گذشت و با صرف گفتن اینکه صدا آزاردهنده بود از کنارش ... دیدن ادامه ›› رد شد...
دیالوگ های کوتاه و ماندگار که تداعی کننده چیز های عحیبی در ذهنم شد .برای بار دوم هم میرم تا اجرا رو تماشا کنم اما اینبار با ذهنم که کاغذ و قلم همراهشه تا دیالوگ هارو درون خودش نقش ببنده
منتظر مکبثی؟