این کار رو دوست داشتم اما نه به اندازه ترانه های قدیمی...
شاید به دلیل این بود که ترانه های تئاتر ترانه های قدیمی خیلی برام خاطره انگیز بود ولی این حس رو نسبت به ترانه های این کار نداشتم (بعضی هاش رو اولین بار بود می شنیدم)، علیرغم اینکه روح غمگین ترانه با بغض به جامانده از هر اپیزود، احساساتم رو به شدت برانگیخته کرد ...
دلیل دوم توجه و تلاش زیادم برای فهمیدن همه دیالوگها با گویش های بعضا ناآشنای محلی (البته برای من) بود...
بطور کلی کار رو دوست داشتم و برای گروه ساخت و اجراش به شدت احترام قائلم، بدلیل پرداختنش به موضوعاتی که تقریبا تابو بوده و نشاندهنده فرهنگ ها یا سنت های (بعضا غلط و) خاص گوشه گوشه ایرانه...
اما ترانه های قدیمی یه چیز دیگه بود...