درود به همه ، من فیلم رو دوست داشتم.
روایت یک زندگی بود به ساده ترین وجه ممکن. اینکه حالا شخصیت ها پرداخت نشده اند یا شلوغ بود یا طولانی .. میتونه درست باشه.. اما من رو خسته نکرد. منی که اگر فیلم چیزی برای جذبم نداشته باشه حتما توی سالن چشمامو میبندم و فقط به صداها گوش میدم... اما این فیلم اجازه نداد چشمامو ببندم... برای من دقیقا حس خوندن یک رمان داشت. من و دو همراهم بعد ازین فیلم فقط همین جمله رو گفتیم. "انگار یکی برامون کتاب میخوند ". دوستش داشتم. همین.
پ.ن: لازم میبینم بگم تصنیفی که در اواسط فیلم و در انتها پخش شد کار زیبایی بود به خوانندگی آقای " وحید تاج ". درود بر ایشون.