البته من حتی کارِ "لیلی و مجنون" رو که شاید از کم استقبالترین کارهای گروه آران بود رو هم خیلی دوست داشتم. فکر کنم اینم واجب شد برم. مرسی محمد جان از توضیحات مختصر و مفیدت.

من هنوز نرفتم براى این اجرا...
اما براى من اپراهاى رستم و سهراب و همچنین اپراى مکبث که فکر میکنم در حدود ١٠ سال پیش با سبک اپراى کلاسیک اجرا میشد از قدرت و جذابیت بیشترى براى تماشاگران برخوردار بود تا اپراهاى به صورت سنتى مثل لیلى و مجنون...
و فکر میکنم انتخاب خواننده اپرا ى کلاسیک با گستردگى صداى باس به جاى صداى باریتون و تنور براى مجنون بسیار جذاب تر بود و بخش مردانگى و جذابیت مجنون رو بیشتر میتونست به نمایش بگذاره...و همینطور انتخاب صداى سوپرانو یا متسو سوپرانو براى صداى لیلى به جاى صداى آلتو که میتونست لطافت و یا عجز در عشق لیلى به مجنون رو بهتر و پررنگ تر نشون بده،رمانتیک تر و دلچسب تر بود...!
البته اپراى سنتى هم زیباى خاص خودش رو داره...

بانو غیاثیان نازنین و گرامی به روی چشم. امیدوارم که این توفیق نصیبم بشه.

بانو هنگامه عزیز خلاصه عذر تقصیر بابت این کوتاهیِ ما رو بپذیرید :)