از چه روی به بیان دیدگاه بپردازم؟ سکوت را می پرورم که به از همیشگی هاست. آن چه بر من رفته را با تو که از این واژگان گذر نمودی به گفتگو می گذارم:
این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری؟
پیش آر پیاله را که شب می گذرد
خیام
نقد کار باشد برای دوستانی که به از من و بیش از من در این روزگار هنر زیسته اند. که بسیارند و من کمینه ی افراد.