اولش مطمین بودم با این حجم استقبال و تمجید از این نمایش حتما کاریه که یادم میره در حین اجرا به ساعتم نگاه کنم و جایی برای حرف نمی گذاره ولی حالا بعد از دیدنش از اینکه در مجموع کار رو دوست نداشتم مطمینم;ولی اینکه دقیقا چقدر از این خیل شیفته های این نمایش;واقعی و چقدرش حاصل جو رسانه ایه،مطمین نیستم!
نیمه دوم نمایش یعنی دقیقا از حضور" مده ا " به بعد( صحنه مناظره و دادگاه و پایان نمایش) انقدر کارگردانی سطحی و بدون ظرافت و همراه با دیالوگ های فاجعه و شعاری بود که به کل نمایش رو نابود کرد! نمی دونم چه لجبازیه که اگر یکی مثل مسعود ده نمکی بیاد ایدیولوژی به ظاهر ارزشیش رو با شعار های گل درشت و بدون هیچ هنر و ظرافتی تو چشم ممخاطب بکنه همه شمشیر می کشیم براش ولی اگه یکی از هم عقیده های خودمون بیاد با روده درازی شعاری و گل درشت ترین حالت ممکن مثلا نقد سیاسی و اجتماعی بکنه چون از خودمونه کلاهمونو براش پرت می کنیم! فتامل!