درسته . لحظه ای که نمایش بهش تقدیم شد اولین بار لبخند زد .
نمایش راضی کننده ای بود ولی .

من هم امشب که آخرین شب اجرا بود آنجا بودم . اولا" که سالن علاوه بر تمام جایگاه ها روی پله ها و تقریبا" چهار ردیف هم به صورت نیم دایره روی زمین نشسته بودند .نزدیک به بازیگرها . خیلی شلوغ بود . نمی دانم چون شب آخر بود اینهمه جمعیت آمده بود یا شب های دیگر هم همینطور بوده ، در هر حال در پایان نمایش هم آقای سجادیان اجرای امشب را به آقای اصغر فرهادی که در سالن نمایش حضور داشتند تقدیم کردند.
- با آقای حاج حسام کاملا" موافقم چون من هم نفهمیدم تماشاگران به چی می خندیدند، شاید چند جایی در حد یک لبخند بود نه بیشتر .

ضیایی:
ازشما چه پنهون که هیجان دیدن فرهادی واسه من بیشتر از نمایش بود به خصوص که وقتی از جلو پام رد میشد ازم عذرخواهی کرد :))))))))))))