من نمایشنامه ی «دکه ی بین راه» رو زیاد دوست نداشتم. بعدش هم وقتی خوندم احساس کردم زیاد قابلیت اجرا رو به اون شکل نداره. نمی دونم این گروه دقیقن طبق نمایشنامه (که مجموعه ای از دیالوگ هاست فقط) کار رو پیش بردند یا ابتکار خاصی زدند. کنجکاوم ببینمش.
نمایشنامه دکه بین راه یا استراحت گاه بین راهی یا Quick Stop یک نمایشنامه پست مدرن با رویکردهای پسا ساختار گراست که مرکز گریز و شالوده شکن است از این رو با ساختاری روبرو می شویم که سرشار از عدم قطعیت است. این متن در مکتب خود نه تنها درجه یک است بلکه می تواند اموزشی باشد.