بعد از اون بی اخلاقی آشکاری که در خصوص نازنین دیهیمی انجام داد رضا ثروتی و اسم دیهیمی رو کلن از بروشور حذف کرد، شنیدن خبر کپی برداری ایشون از ایده های خارجی دیگه خیلی شکه کننده نخواهد بود!
متن خبر رو خوندم. متاسفانه کاملا مغرضانه بود. دوستان بیاید سعی کنیم چماق دست دیگران نشیم. بی اخلاقی رضا ثروتی در نادیده انگاشتن حق نازنین دیهیمی کاملا درسته، اما این خبر اصلا به این قضیه اشاره نکرده، فقط سعی کرده یک گروه (و نه فقط رضا ثروتی) رو با دلایل واهی بکوبه و تخریب کنه. به وضوح مشخصه که غرضی در کار بوده. نوشته که صحنه تراشیدن صورت در اجراهای خارجی هم اومده و نوآوری نبوده. نگارنده به قدری بی اطلاع بوده که نمیدونسته این صحنه دقیقا در نمایشنامه اومده!!
اینکه این نمایش جایزه بهترین بازیگر مرد و زن رو برده چه ربطی به بی اخلاقی رضا ثروتی در مورد نازنین دیهیمی داره؟! برای نگارنده این خبر در خبرگزاری فارس متاسفم که سعی داره با سوار شدن بر موج احساسات مردم، گروهی که به حق زحمت بسیار زیادی کشیدن رو تخریب کنه.
بسیار ممنون از آقای بهرنگ ،
کاش این عادتِ ایرانی ای رو که انگار مدت هاست درون ما نهادینه شده رو لحظه ای کنار میذاشتیم و هر حرفی رو بدون تحقیقِ درحدِ اون موضوع باور نمیکردیم ؛
حداقل از مخاطب تئاتر این کمی انتظار میره...
دقیقا با نظر آقای بهرنگ درباره غرض ورزی نویسنده موافقم و این زودباوری و جبهه گیری سریع مردمه که منو متعجب می کنه! من حتی با حمله هایی که به خاطر نازنین دیهیمی به آقای ثروتی شد هم شدیدا مخالفم! مردم ما فقط بلدن محکوم کنن! اگه خودشون بودن کار دیگه ای می کردن؟ یا اصلا کار دیگه ای به جز این، کار درستی بود؟؟ بقیه افراد گروه و زحماتشون نادیده گرفته بشه، به خاطر اعتراض به اینکه اجازه ندادن اسم نازنین دیهیمی آورده بشه، در حالی که این حرکت هیچ نتیجه ای هم نخواهد داشت؟؟؟ این به نظر خود خانوم دیهیمی درسته؟ اگه واقعا همچین انتظاری داشتن از گروه که واقعا باید متاسف بود.
بله آقای رستگار، البته یک مورد دیگه هم اینه که حرفی که دلایل مشخص و مستنداتی نداشته باشه در همون وحله اول از اعتبار خارجه، تحقیق واسه مطالبیه که نشه همون اول اعتبارشونو رد کرد.
خانم شادان با رفتار و عکس العملی که آقای ثروتی نشون داده میشه این برداشت رو کرد که این به قول شما حمله ها چندان غیر منصفانه نبوده (هرچند هنوز مسئله کاملا روشن نشده) اما اینکه این مورد اخلاقی رو به مسائل حرفه ای ایشون پیوند بدیم واقعا بی انصافیه. خود نازنین دیهیمی هم در یادداشتی که بعد از آزادیش منتشر کرد آزردگی خودشو کاملا نشون داد اما از همه دعوت کرد که به تماشای ویتسک برن که به هر حال این نمایش حاصل دسترنج او هم بوده.