در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | اشکان آرونی درباره نمایش یخ زده: آیا قاتلان زنجیره‌ای محصول جامعه و گذشته‌شان هستند و یا قصد و انگیزه‌ه
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 11:21:42
آیا قاتلان زنجیره‌ای محصول جامعه و گذشته‌شان هستند و یا قصد و انگیزه‌های شخصی مبتنی بر شرارت موجب می‌شود دست به همچین جنایاتی بزنند؟
آیا اعدام ... دیدن ادامه ›› مجازات مناسبی است برای اینگونه افراد یا اعدام فقط باعث حذف کردن صورت مسأله می‌شود؟
سوالاتی که همیشه در رابطه با بزه‌کاران و مجرمین مطرح است
نمایشی تحلیل‌گرایانه با اقتباسی جذاب و درخور توجه از نمایشنامه یخ‌زده از بریانی لاوری.
ترسیم فروپاشی بنیان خانواده بعد از گم شدن فرزند کوچک که ریشه‌هایی قبل از ماجرای قتل دارد.
از ابتدای نمایش آرام آرام متوجه فقدان نقش معنوی پدر در خانواده می‌شویم که این مسأله موجب پایین آمدن عنصر مردانه در فرزندان می‌شود. این نکته در شخصیت اینگرید دختر بزرگتر خانواده کاملا مشهود است از نوع ظاهر، حرف زدن و رفتار با اعضای خانواده، تصمیمات هیجانی و در نهایت نادیده گرفتن پدر می‌توان به این نکته پی‌برد که اساسا چیزی که پدر به عنوان یک مرد در روان فرزندان خود پایه‌گذاری می‌کند به هیچ عنوان وجود ندارد. پدری که در صحنه‌ای با حالت مست با بطری مشروب وارد صحنه شده گویا به جای دست پنجه نرم کردن با مشکلات و حل مسائل راه ساده‌تر یعنی فرار را انتخاب کرده است. و در نهایت مشکلات را تاب نیاورده و زندگی را ترک می‌کند.

بررسی عملکرد یک قاتل زنجیره‌ای و روانکاوی او امری حیاتی در پیشبینی و جلوگیری از ارتکاب جرم در آینده است اما آیا همیشه این اتفاق می‌افتد؟
آیا کودکانی که به واسطه نداشتن والدین خوب و یا آسیب‌های روانی دوران کودکی مستعد انجام جرم و جنایت در آینده هستند در مراکز آموزشی یا کانون‌های اصلاح و تربیت شناسایی می‌شوند؟
آیا مجازات اعدام و یا حبس ابد درمان قطعی و کامل اینگونه امراض اجتماعی است؟
آیا می‌دانیم که رفتارهای اشتباه ما چقدر می‌تواند زخم‌های روانی در کودکان ایجاد کند؟
این‌ها مواردی هستند که به صورت‌های گوناگون با دیدن نمایش یخ‌زده در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد.

در درام‌های اجتماعی به این سبک فضاسازی و انتقال حس به مخاطب اهمیت زیادی دارد که قسمت زیادی از سختی این فرآیند بر روی دوش بازیگران است. که ایشان به خوبی از عهده این کار برآمدند.

بازی کردن نقش یک زندانی با مشکلات روانی در وهله اول ممکن است ساده به نظر برسد زیرا تصور خیلی از بینندگان این است که هر پرخاشگری، ناهنجاری و داد و بیدادهای مختلف با برچسب بیمار روانی بودن قابل توجیه است اما به واقع اینطور نیست. مرتضی کوهی در نقش رالف به خوبی نشان داد که پرخاشگری، داد و بیداد، تعرض و نگاه‌های جنسی هر کدام اندازه، زمان و شکل مشخصی برای ارائه دارند و در این زمینه خیلی خوب و حساب شده عمل کرده است.
فضای غمگین پس از گم شدن دختر که پایه اصلی این حس مادر خانواده است با بازی خیلی خوب ریحانه سلامت کامل می‌شود که به خوبی حس مادرانه و شکستگی ناشی از قتل دختر خود را به مخاطب منتقل می‌کند.

دم همه گروه گرم لذت بردم از دیدن این کار خداقوت به همه عوامل