برای غلامرضا خوشرو
نمیدونم چند روز از دیدن این نمایش گذشته
سعی و صبر کردم تا تمام چیزی که دیدم رو با خودم مرور کنم
بدون شک «غلامرضا لبخندی» جزو بهترین آثار کهبد تارج است، فضاسازی، دیالکتیک، بازی سازی و بازی گردانی، کارگردانی، صحنه، لباس، گریم ...
همه چیز آنقدر مانوس و باورپذیر است که دیگر نمایش دیده نمی شود، نتوانستم خودم را از صحنه خلاص کنم، حرص و بغض و نفرت پشت هر لبخند غلامرضا در من شعله می کشید، می خواستم به خودم یادآوری کنم که این فقط یک نمایش است اما پرتره گرافی دقیق با چاشنی بازی های قوی و حس قدرتمند بازیگران چیزی جز رنگ واقعیت نداشت
هرچند که این برش مستند تاریخی در متن به لحاظ ساختاری دراماتیزه شده اما تاثیرگذاری قصه را دو چندان کرده و فاصله مخاطب از صحنه را به کلی از ... دیدن ادامه ›› بین برده است
گویی همه ی ما از قربانیان پیکان سفید هستیم
کهبد نازنین و تیم دوست داشتنی «غلامرضا لبخندی» دست مریزاد و درود بر شما که نمایشی در خور و با کیفیت عالی به صحنه رساندید
بر صحنه جاودان و مانا باشید