مالی سویینی از اون دسته نمایش هایی هست که روایت داستانش رو از طریق مونولوگ های طولانی شخصیت ها پیش میبره و اجرای این شکل از نمایش با کمترین دیالوگ بین بازیگران کار سختی هست. به نظرم بازیگران این نمایش به خصوص خانم کردا به خوبی تونستن از عهده ایفای درست نقش ها بر بیان ولی چیزی که برای من خسته کننده بود و از یک جایی تمرکزم رو از داستان از دست دادم همین مونولوگ های طولانی بازیگران برای اشاره به خاطرات و وقایع گذشته کاراکترها بود که در برخی موارد با جزییات اضافه و شاید غیرضروری عنوان می شد. در مجموع مالی سویینی نمایش متفاوتی هست که شما رو به عمق دنیای شخصیت های خاصی که می سازه میبره و میتونید از اجرای خوب بازیگرانش لذت ببرید.
یادم رفت بگم که طراحی و جابجایی صحنه و المان های بصری اجرا رو هم دوست داشتم.