شیوه ارائه محتوا در قالب روایت برای من جالب بود. شخصیت‌پردازی‌ها خوب بود. هر سه کاراکتر درومده بودن. دکور خوب بود. ازون نمایشهای خواب‌آوری بود که اجازه میداد خودت رو جای شخصیت اصلی بذاری تو ذهنت دنیا و دغدغه‌هاشو مرور کنی و حتی نابینایی رو تعمیم بدی به ابعاد دیگه‌ای که برات ناشناخته‌ن یا خودت بهشون رسیدی و ظرفیتشو نداری غیر از اون رو ببینی. شایدم تماشاگر خسته بشه ولی بنظرم ارزش دیدن داره