سر کار خانم هما م گرانمایه ... ممنون که دیدگاه ارزشمندتان را درباره این نمایش به اشتراک گذاشتید.البته من اجرای سال 1397 آن رادیده ام. از نوشتار شما متوجه شدم اجرا کنونی هم علی رغم همه اتفاقات و رویدادهای رفته بر این جامعه با همان شکل و رویه قهقرایی و ضدزن دوباره بر صحنه رفته است. با اجازه اتون یکی از کامنت های همان اجرای 97 را در همراهی نظر شما در اینجا بنویسم.
در این نمایش همه زنان موجودات درجه دومی تصویر شدند که همه معنای زندگیشون رو در گرو تسخیر مردی واحد(سوپرمن دغلبازی و شوهر ) دوستشون می بینن
همه زنان در این نمایش به شدت سطحی و وابسته و فریبکار و طمع کار نشون داده شدن. نمونه های واقعی این نوع زنان در جامعه هست اما واقعا زنان مستقل آگاه و واجد فاعلیت در اجتماع وجود ندارد که حتی یک نمونه از انها در نگاه نمایشنامه نویس وجود ندارد؟. آیا این نمایش درک جدیدی از زنانگی به مخاطب تیاتر که عرصه آگاهی است ، ارائه می کند یا انگاره های کلیشه ای و مخرب را دامن می زند؟
این نمایش به دلیل نگاه فرودستانه و مردمحورانه، ... دیدن ادامه ›› بازتولیدکننده مناسبات جنسیتی سرکوبگر و تثبیت انگاره های اشتباهی از جمله ضعف و نقصان ذاتی در زنان است .این نمایش خیانت و جفایی است به بسیاری از زنان مستقل جامعه که در این چارچوب و روابط قهقرایی اسیر نیستند..در محبوبه‌ها، زنان مستقل و آگاه جامعه و نگاه رهایی‌بخش زنانه یکسره حذف شده تا از نظم موجود حتی در فضای دراماتیک نیز پاسداری شود. به نظر می رسد نگاه سازنگان و عوامل این نمایش ابدا احترامی ندارد.. آنطوری که نوشتید از نگاه خانم صامتی زنان(خیانت دیده)احتیاج به تراپیست دارند !!(و نه احتمالا مطالبه گری و فاعلیت و کنش در مقابل چنین وضعیت کثیف و مسلطی.... شرم آور است.
سوال بسیار درست و شرافتمندانه ای را از این 16 نفر پرسیدید. پاینده باشید