درود و مهر؛
با تقدیم مراتب احترام محضر گروهى اجرایى این نمایش، به همگى خسته نباشید عرض مى کنم. شب گذشته این نمایش را به تماشا نشستم و به نظر بنده یک اجراى مرتب و قابل احترام را شاهد بودم. تسلط بازیگران بر بیان دیالوگ هاى پر حجم و سخت نمایشنامه توجه مخاطب رو به خودش جلب مى کرد، همچنین عناصر و مولفه هاى اجرایى با درصد بالایى در خدمت کار بود که از جمله مى توان به : چهره پردازى، طراحى صحنه و لباس و صدالبته میزانسن هاى طراحى شده اشاره داشت که به نظرم اگر سالن کمى بزرگتر بود مى توانست میزانسن ها با جسارت بیشترى لحاظ شود. همچنین شاید شاخص ترین مطلب که به چشم مى آمد به اصطلاح دم مسیحایى ((کیومرث مرادى)) عزیز بود که در تار و پود اجرا و در کنار کارگردانى اثر مشهود بود و شاید تنها نکته مهم از نظر بنده این بود که به اندازه هفت هشت دقیقه مى شد کار را کوتاه تر کرد. در مجموع بازهم خسته نباشید من این کار رو دوست داشتم