در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | حسین چیانی درباره نمایش جن زدگان: چند شب پیش به تماشای این نمایش نشستیم. نمایش شروع به شدت قوی و کوبنده
S3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 16:07:10
چند شب پیش به تماشای این نمایش نشستیم.
نمایش شروع به شدت قوی و کوبنده‌ای داشت. ترکیب اون سایه‌بازی درخشان با بازی‌های بدن قوی و کارشده و نورپردازی خیلی خوب، کافی بود تا مخاطب به این نتیجه برسه که یه اثر کامل و درست قراره ببینه. یکی از زیبایی‌های این بخش، ارجاع به نقاشی معروف آفرینش هستش که به نظر من اون بخش، گل کاره.
در ادامه اما وقتی داستان اصلی نمایش شروع می‌شه، افت محسوسی توی کار مشاهده می‌شه و مخاطب هر لحظه منتظر تکرار شکوه سایه‌بازی ابتدای نمایشه.
داستان نمایش بعد از سایه‌بازی‌های ابتدایی شروع می‌شه. اینجا سوالی در ذهن مخاطب به وجود میاد و اون ارتباط پرفورمنس اول اجرا با داستانه. با پیشروی روایت، آروم آروم به این سوال پاسخ داده می‌شه. از نظر بنده، شباهت داستان با موضوع آفرینش انسان و طغیان شیطان و ماجراهای اساطیری مربوطه در چند جنبه قابل بررسیه:
اول این که موضوع مسئولیت فردی و انتخاب‌های اخلاقی توی داستان این نمایش مشخصه. شخصیت‌ها در قسمتایی از داستان که جهت اسپویل نشدن اشاره‌ای نمی‌کنم، با عواقب انتخاب خودشون مواجه می‌شن که می‌تونه به نوعی به مفهوم آفرینش و آزادی اراده در رابطه با خوردن سیب و رانده شدن از بهشت مرتبط باشه. از طرفی در رابطه با نمادهای شیطان و انسان هم فکر می‌کنم جناب آلوینگ (ارباب)، به نوعی نماد شیطان از نظر خودخواهی و شرارت بود و پسرش که در تلاش بود تا "حقیقت" رو پیدا کنه، می‌تونه نمادی از انسان باشه. از این رو که این جستجو می‌تونه به مفهوم آفرینش و معنای زندگی مرتبط باشه. در ادامه داستان هم ارجاعاتی ... دیدن ادامه ›› به ماجرای عیسی مسیح می‌شه که با روایت کار به خوبی جفت شده. توی این نمایش، این مفاهیم اساطیری به خوبی با روایت داستان آمیخته شده بودن.
یکی از نقاط ضعف این نمایش، زمان طولانی کار و اطناب در روایت بود. بهتر بود نمایش مختصرتر و با ریتم مناسب‌تری باشه و از طرفی هم پرفورمنس پررنگ‌تر باشه و بیشتر با داستان آمیخته بشه و کار رنگ و بوی فرمالیستی پیدا کنه که در این حالت حتی ممکن بود برای من تبدیل به یک ۵ ستاره درخشان بشه.
بازی‌ها رو بین قوی و متوسط رو به بالا می‌شه دسته‌بندی کرد. بهترین بازی که شاهد بودیم از پیمان محسنی دوست‌داشتنی بود که من چقدر زیاد این آدم رو در عرصه بازیگری قبول دارم.
در کل شاهد یه نمایش شریف و اصیل اما در برخی موارد ملال‌آور بودیم که به صورت برآیند، برای شخص من نسبتا راضی‌کننده بود. خیلی ممنونم از همه عوامل کار.