بله حتما. البته نطر شخصی خودم رو. کمی اسپویل هم داره...
تداوم یک ساعته پرسش و پاسخ از طرف مصاحبه کننده و دو نفر زندانی روان پریش، بدون هیچ کنشی کمی خسته کننده شده بود.
دیالوگ ها در جاهایی خوب بود و در جاهایی کمی ضعیف. ارتباطی بین کاراکتر مرد و زن رو نتونستم پیدا کنم به جز تضاد شخصیتی. مرد کمی کندذهن بود که در کشتن یه فرانسوی نقش داشته. برعکس اون زن، دختر باهوشی بود که با فیزیک و محاسبات سرو کار داشت و بمب می‌ساخت برای نیروهای الجزایری. خود انقلاب الجزایر به اضافه شکنجه و روان‌پریش شدن به خودی خود به تنهایی جذاب هست، ولی متن نمایشنامه نتونسته بود جذابیت دیگه‌ای به نمایش اضافه کنه. بازی ها خوب و قابل قبول بود. معلوم بود تمرین زیادی انجام ... دیدن ادامه ›› شده.
خلاصه اینکه مانور زیاد روی شکنجه با بطری منو یاد جمیله بوپاشا انداخت ولی طاهرا کاراکتر مورد نطر یه کپی از ایشون بوده. البته که یاد کهریزک خودمون هم می‌افتیم.

سپاس‌گزارم🙏🏻🙏🏻🌹🌹

خاهش میکنم.. اینم بگم درباره خسته شدن که شاید من مخاطبی هستم که کمی زود دچار خستگی میشم. تو ژانر نمایش هم زدن سورئال.. نمیدونم حرف های یه فرد روانپریش که دچار توهماتی هست سورئال محسوب میشه یا نه ؟؟ و اینکه بهش بگیم وهمی بهتره یا نه؟
به هر حال از زحمات عوامل تشکر میکنم❤️❤️❤️