چرا تئاتر رو دوست دارم ؟
از اینجا شروع کنم که من تونستم بالاخره این نمایش رو ببینم و با شور و شوقی وصف نشدنی نیم ساعت زودتر تو محل حاضر شدم ، آماده تجربه شیرین حضور در سالن نمایش و دیدن اجرایی که احتمالا فقط یک بار در عمرم ببینم و این واقعیت برام تئاتر رو ویژه میکنه.
نمایش شروع و فورا وارد داستان شدم ، سرمای شب سال نوی میلادی تو ساختار دکور و نور تماما حس میشه.
بازیگران بار ها دیوار چهارم رو میشکنن و من رو وارد دنیای داستان میکنن ، بوسیله نمایشنامه ای روان و بازی بدون نقص بازیگران بخصوص خانم مرزبانیان در پیچ و خم داستانی غرق میشم و در نهایت با صحنه آخر ، میخکوب و شگفت زده در دنیای فکر ها و دردهای مشترکم تنها میمونم.
با تشکر از همه عوامل این اجرا و البته اعضای عمارت نوقل لوشاتو 🎭