اجرای عجیبی بود ولی متاسفانه عجیبِ خوبی نبود. انقدر اتفاقات مختلف و از نظر من بی ربط تو اجرا میفته که من همچنان سردرگمم. وقتی اجرا پیش رفت داشتم اندکی امیدوار میشدم، یعنی نیمه دوم اجرا بنظرم داشت بهتر میشد که باز افت کرد برام. بازی رض بنظرم خوب بود و حتی بهتر بود از بقیه. بازی بچهها خیلی بهتر از بزرگسالان بود و لذت بردم از دیدنشون؛ مخصوصا پسر بچه خوشتیپی که دل همه رو برده بود و من فقط داشتم ایشون روتماشا میکردم. خیلی از طرفدارای رض داخل سالن بودن و تعداد زیادیشون تو ردیف ما نشسته بودن. مرسی ازتون که انقدر تماشاگران فهیم و خوبی بودین و غرق اجرا شده بودین. وقتی رض میخوند داشتم طرفداراشو تماشا میکردم که محو خوندنش بودن و داشتن لذت میبردن.
فکر کنم تو دیدن اجراهای جابر رمضانی باید تجدید نظر کنم یا حداقل بعد از خوندن نظرات تصمیم بگیرم که برم یا نه.