شروع نمایش با خاطراتی مرور میشود ک تماشاچی انگیزه پیدا میکند روند داستان را هرچه سریعتردنبال کند. شکستی ک برای شروع رخ میدهد کنجکاوی دیدن نمایش را برانگیخته میکند. بازیگران ارتباط خوبی بین خود و‌تماشاچی ایجاد میکنند و‌ تکرار دیالوگ های تکراری بازیگر باعث میشود کمی تفکر ایجاد شود. یک چهارم‌پایانی نمایش باعث روشن شدن کل نمایش میشود. در مجموع کاری تمیز بدور از پراکندگی و در راستای تمرکز تماشاچی قدم برمیدارد. خسته نباشید به تمامی گروه✌️✌️