به مناسبت تماشای یک نمایش "مانا" , به گواه یک کامِ سنگین "شناخت" , به احترام سبزِ قاتل"
از موسیقی،نور،متن و هم چنین نحوه ی آغاز نمایش بسیار لذت بردم، طنز افزوده شده به درام نیز در خور تحسین بود.
اما آنچه مرا به نگارش واداشت،تارِ موییست که از نگاهِ بیننده به وجودِ کاراکترها گره خورده بود و بی اغراق حتی برای لحظه ای سست نشد بلکه هر آنْ قرص تر می‌گردید
بازی سینا رازانی که با تماشای این اثر با افتخار او را بازیگرِ کمیاب و مؤلف می دانم، شگفت انگیز ،تأثیرگذار و البته بسیار دشوار می نمود که در لحظاتی بی رحمانه قلبم را می فشرد
میلاد رفاقتی عزیز گیرا و پرشور کاراکترش را به نمایش گذاشت
تماشای این تئاتر را برای کسانی که چشمانشان را دوست دارند و قلب و روحشان اشتیاقِ درک و دریافت را داراست بشدت پیشنهاد می‌کنم.