سرباز، سرباز، سرباز، سربازی، سربازی اجباری...

فرقی نمیکنه بی سواد هستی یا دیپلم و لیسانس و فوق لیسانس؛ روزی که به خدمت اعزام میشی باید با همشون خداحافظی بکنی، دیدی قبل خدمت همه ی سر ها تراشیده میشه؟ یکی از دلایلش اینه که همه شبیه به همین میشن، هیچکس رو نمیشه از روی ظاهر تشخیص داد، این که خارج از اینجا چیکاره بوده، چه شخصیتی داشته، چه آرزوهایی داشته، چه زندگی ای داشته، همه لباس ها یک دست شبیه هم، و این یعنی شروع یک زندگی کاملا جدید و متفاوت به نسبت چیزی که تا اون لحظه بودی، چون میخوان تو رو، شخصیت تو رو بکوبن و از اول بسازن، به اون شکلی که خودشون دوست دارن بسازن..
نمایش بسیار خوبی بود، به شخصه در مرز خدمت نکردم اما تا حدود بسیار زیادی شرایط خدمت در مرز رو برام بوجود آورد.
خسته نباشید به تمامی ... دیدن ادامه ›› عزیزان.

یک نکته: در آسایشگاه های نظامی زمانی که فرمانده وارد آسایشگاه میشه معمولا اولین نفری که ایشون رو میبینه اصطلاحا باید دستش رو بلند کنه و ایست بکشه، و همچنین زمانی که فرمانده از آسایشگاه خارج میشه هم مجدد باید ایست کشیده بشه و در واقع ایست دوم به معنی خروج فرمانده هستش. این رو برای عزیزان مخصوصا بانوانی میگم که شاید ندونن ماجرای ایست کشیدن سرباز چی بود :)

نکته بعد: از قدیم گفتن برو سربازی مرد میشی...
یادمه زمانی که سرباز بودم به عنوان یک نکته خیلی مهم به هم خدمتی خودم گفتم که خیلی ها کم میارن، میزنن به سیم آخر و فرار می کنن، ببخشید ولی خودکشی میکنن، بله درست شنیدید خودکشی میکنن، سربازی فشار خیلی زیادی به سرباز ها وارد میکنه، تمام تلاشش رو میکنه که تو رو بکوبه و تبدیلت کنه به اون چیزی که خودش میخواد، به یه چیزی قطعا بدتر از چیزی که بودی، پس به نظرم همین که در دوران خدمت تلاش کنی همون شخصی باقی بمونی که اولش وارد شدی، یعنی تو مرد شدی.. یعنی اجازه ندادی تمامی اون فشار ها تو رو تبدیل به چیز دیگه ای بکنه که نیستی، و این خیلی مهمه که همون شخص روز اول باقی بمونی..

روح تمامی سربازانی که ناخواسته در مرز افتادند، خدمت کردند، و ناجوانمردانه از دنیا رفتند، شاد.

ارادت.