میگن وقتی در یک شرایط بسیار سختی قرار گرفتی که باید تصمیم بگیری، چند تا چیز را در نظر بگیر.1- از پیامدهاش نترس.2- به دورنمای این تصمیم، اعتماد کن. 3- مسئولیت اش را قاطع بپذیر. 4- فکر تجزیه و تحلیل نباش، همونی که حست میگه درسته 5- عصبی نشو 6- قبلش مشورت کرده باشد. خوب شخصیت اول نمایش به نظر من تمام آیتم ها را داشته. نترسیده، کسی را مقصر معرفی نکرده، عصبی نشده و قبلش با برج مراقبت مشورت کرده و قاطع تصمیم گرفته. از منظر روانشناسی و جامعه شناسی نیز بابد به داستان توجه کرد. خلبان با درک شهودی از موقعیت، یک تصمیم را می گیرد و با شاخص های یاد شده در دادگاه شرکت می نماید. به نظر من این شاخص ها در بازی مهدی پاکدل وجود داشت و از آن واقعا لذت خواهیم برد. حالا می ماند قضاوت افکار عمومی که همیشه دغدغه برای هر جامعه ای می باشد. قاضی میخواهد مطالبه افکار عمومی درخصوص اقناع کننده بودن حکم و رویه دادرسی را به تماشاگر منتقل کند و خوب هم اجرا کرد. باید نمایش را فراتر از یک دادگاه دید. موضوع افکار عمومی می باشد. نمایش، نقش افکار عمومی را در دولت و سیاست و به طور مشخص تأثیر آن بر تصمیمات بررسی می کند. اندیشمندان معتقدند افکار عمومی مترادف با اراده ملی می باشد. شاید در یک زمان معین و در مورد یک موضوع خاص تنها بر یک چیز دلالت نماید، اما در بطن خود، قضاوت افکار عمومی شامل تعاملات اجتماعی و ارتباطات شهروندی را در خود جای داده است که به شیوه مشارکت تماشاگران نشان داده شد.
خسته نباشید به همه عوامل و خدا قوت.