نمایشی ساده،روان باور پذیر و تاثیر گذار بود.بی عیب ونقص نبود اما تمام المان های موثر و پایه یک تیاتر خوب را داشت
موسیقی و طراحی صحنه قوی و از نقاط قابل اتکای این اثر بود صحنه نه تنها کاربردی بود بلکه بسیارفکر شده طراحی و ساخته شده بود و به زیبایی شرایط زندگی شخصیت اصلی را بیان میکرد.نور و موسیقی به خوبی با بازی ها مچ شده بود که قدرت کارگردانی را نشان میداد .نکته مثبت و تحسین برانگیز برای بنده کارگردانی ساده و به دور از شامورتی بازی هایی بود که اخیرا اپیدمی شده.
اینکه از فانتزی سازی بیش از حد فضا خودداری کرده بودند و برای جذب مخاطب دست به دامن عوامل پوچ و محتواهای سخیف و بیهوده که به وضوح به شعور مخاطب توهین میکنند و گویا قصد دارند با ایجاد عوامل بصری و هیجان انگیز بر روی صحنه مخاطب را به سان کودکی گول بزنند،اجتناب شده بود نشان میداد که متن و کارگردانی به اندازه کافی در جذب مخاطب توانمند هستند و نیاز به عوامل کمکی ندارند
عواملی که گاها حتی صحنه تیاتر را به صحنه سیرک یا کنسرت بدل میکنند!!!! که این نکته قطعا بیانگر سطح سواد علمی بالا و سالها کارازمایی عملی و به عبارتی خاک صحنه خوردن بود.
اگر به دنبال کارهای فرا فانتزی(سیرک و ...) هستید قطعا این نمایش سلیقه شما نیست .اما اگر دنبال یک طنز واقعی با درون مایع اجتماعی و بازی های قابل قبول هستید این کار رو پیشنهاد میکنم.باز هم عرض میکنم کار عاری از نقص نبود از دید بنده صحنه کتابدار میتوانست بهتر و بیشتر پرداخته شود.بازی شخصیت ... دیدن ادامه ›› کارل را دوست نداشتم صرفا دیالوگ حفظ کرده بودند اما بداهه های بانمک و اکت های بدنی خوبی داشت.شخصیت بارت به خوبی شخصیت سازی شده بود و اوج سیاس بودن در عین مهربانی را نشان میداد.مرموز بودن عسفور برای بنده مهیج بود
در کل من یک تیاتر دیدم نه کنسرت نه سیرک و نه هنر تصویری که درگیر گریم و چهره سازی باشد.صحنه تیاتر یک صحنه قراردادی است یعنی در عین حال که خالی است میتواند پر باشد