این نمایش، یک اثر تأمل‌برانگیز و هوشمندانه بود که مخاطب را به تفکر درباره ماهیت خلاقیت و رابطه پیچیده بین نویسنده و شخصیت‌هایش وامی‌داشت. ایده درگیری ذهنی نویسنده، به زیبایی به تصویر کشیده شده بود و شخصیت اثیری دختر هنوز پا به اثر نگذاشته، به عنوان نمادی از امکانات بی‌پایان ذهن، به این اثر عمق بخشیده بود. بازی‌های دقیق و حساب‌شده بازیگران، به این نمایش هویت بخشیده بود. خوشبختانه، نویسنده با پرهیز از شوخی‌های بی‌مزه، به مخاطب فرصت داد تا در لایه‌های عمیق‌تر این اثر هنری غرق شود.