درود و عرض ادب و خسته نباشین خدمت همه عوامل کار بخصوص حاااامد جان رحیمی نصر کارگردان کار.
اول از همه کارهای حامد رحیمی سبک و سیاق خاص خودش رو داره و بقول عزیزی :حامدیسم👌👌👌
برداشتی که بنده داشتم (البته به عنوان یه بیننده عام) اول از همه چیزی که جلب توجه میکرد و سوال برانگیز بود تابلو صفر و یک بود که ظاهراً نماد اعداد دیجیتال و در کل دنیای دیجیتال و مجازی که این روزها جزو لاینفک زندگی انسان ها شده.
و بعد هم چند گانگی و تنوع فکری و شخصیتی مردم جامعه خودمون رو به چالش میکشید که هر انتخاب مخالف و یا حتی موافق جامعه رو داشته باشه.بازهم انتخاب، انتخاب داور و تعیین مسیر ، انتخاب داور
اگر بتونم درست بیان کنم، دور باطل تقلا و انتخاب در دایره بی انتخابی ...
در یک کلام دست و پا زدن در لجنزار خودخواهی داور.
(تا چگونه خوانده شود و چگونه برداشت شود.👌👌)