اولین بار بود که به دیدن نمایشی میرم که بی پرده و صریح در مورد موضوع تعرض صحبت میکنه اولش شوکه شدم و در طول نمایش هم استفاده از لفظ مکرر تجاوز اذیتم میکرد و معذب بودم. پرداختن به این مدل موضوعات بسیار مهمه و خوشحالم که تابو شکنی داره اتفاق میوفته.
بازی ها همه عالی بود دکور مناسب بود اما نور صحنه بعد از مدتی چشم مخاطب رو اذیت میکرد و اگر نور صحنه روشن تر بود بهتر بود همینطور فاصله صحنه میتونست نزدیک تر باشه اما تکلیف نمایش با خودش و داستانش مشخص نبود به صورت عمیق و درست به موضوع تعرض پرداخته نشده بود و شخصیت ها هم مشخص نبود از عواقب و ترومای این مسئله چقدر درگیر هستند.
به صورت سطحی به این موضوع پرداخته شده بود و من دقیقا متوجه نشدم هدف نمایش از پرداختن به این داستان چیه اینکه هرکسی چه درکی از تعرض داره یا تجاوزگر چجوری باید تقاص پس بده هر کدوم از این موضوعات سطحی و در حد ایده رها شده بود
من این چند ماه نمایش های خوبی مثل توافق نامه و آرت رو دیدم ولی این نمایش رو زیاد دوست نداشتم و دیدنش رو به کسی توصیه نمیکنم چون منو درگیر نکرد و برام ... دیدن ادامه ›› مهم نشدـ

و برام سواله چرا ایرانشهر اصلا برای تئاتر هاش تراکت درست نمیکنه من دو نمایش آرت و نکبت رو دیدم هیچ کدوم تراکت مخصوص نمایش نداشتند در صورتی که در سالن های دیگر همیشه بیشتر از حد نیاز تراکت وجود داره اگر کسی بخواد برداره