اوایل نمایش، داستان گُنگ بود و نکته مثبت اینکه موزیک خوفناکی که همراه با دیالوگ بازیگران نواخته می‌شد، این حس مبهم بودن و انتظار اینکه قراره چه اتفاقی بیفته رو زیاد میکرد؛ که فوق‌العاده بود. از تسلط بالای آقای کیایی در خواندن به چند زبان لذت بردم. اون قسمت کوتاهی هم که مکبث رو به زبان فارسی و انگلیسی اجرا می‌کرد که من هنگ بودم! چه می‌کنه آقای کیایی
خانم هاشمی و خانم احمدی چه خوب بودین. آقای رفیع‌خواه مرسی. آقای عباسی عالی بودین.
خانم شباهنگ‌فر صدای قشنگی دارین.
این نمایش حتماً ارزش دیدن داره. به جز بازی خوب بازیگران، آقای مولانیا هم داستان رو خوب نوشته و قشنگ ذهن رو همراه خودش می‌بره . . . و درگیر می‌کنه
When marimba rhythms start to play
Dance with me, make me sway
Like a lazy ocean hugs the shore
Hold me close, sway me more
. . .
عالی عالی